Szukaj

Wypracowania

  • Czy Jan Kochanowski w swojej twórczości uczy, jak żyć, aby być szczęśliwym człowiekiem? Sformułuj swoje stanowisko, odwołując się do wybranych utworów tego poety renesansowego.

    Szczęście jest jedną z najważniejszych rzeczy, jakie w swoim życiu chce osiągnąć każdy człowiek. Jan Kochanowski, który jest jednym z najwybitniejszych renesansowych twórców polskich, wielokrotnie porusza temat szczęścia w swoich utworach. W zupełności zgadzam się ze stwierdzeniem, że w swej twórczości uczy on jak żyć, aby być szczęśliwym człowiekiem, co postaram się udowodnić na podstawie wybranych utworów literackich. Wybrane fraszki Jana z Czarnolasu można traktować jako odpowiedź na zawarte w temacie pytanie.

  • Hrabia

    Jest to raczej typ samotnika, patrzącego na świat z egoistycznego punktu widzenia. Dobitnie ukazuje się ta opozycja w kontekście sporu o zamek, gdzie Sędzia próbuje odzyskać zasądzoną mu prawnie (choć jest to umotywowane dość mętnie) posiadłość, podczas gdy dla Hrabiego jest to kolejna ekstrawagancka zachcianka. Zamek interesuje go nie ze względu na tradycję rodową, ale dlatego, że jego gotycka architektura silnie pobudza go do snucia tajemniczych, romantycznych historii. Hrabia jest koneserem, estetą i docenia takie niezwykłe widoki.

  • Kordian jako bohater

    Kordian jest głównym bohaterem dramatu Juliusza Słowackiego pt. „Kordian”. Jednym z głównych motywów, który możemy zaobserwować w lekturze jest dojrzewanie bohatera, które towarzyszy nam przez cały utwór. Kordian jest bohaterem dynamicznym, który z młodego chłopca, staje się mężczyznom świadomym swoich czynów, które doprowadzają go do heroicznej klęski. Heroizm jest to zdolność dokonywania wielkich czynów przez bohaterów lub ludzi wyróżniających się wyjątkową świadomością swojej misji historycznej, często utożsamiany z męstwem. Kordiana poznajemy w 1825 r.

  • Pieniądze w literaturze

    Pieniądze już od początków ludzkiej cywilizacji były środkiem niezbędnym do realizacji indywidualnych celów i przedsięwzięć jednostki. W świecie opartym na abstrakcyjnej wartości pieniądza, jest on kluczowym aspektem w realizacji jakiegokolwiek projektu. W podanym fragmencie “Lalki” Bolesława Prusa Szuman wspomina o swojej wymarzonej karierze naukowej, na którą pracował dziesięć lat, a która nigdy się nie ziściła. Przez wiele lat nie zyskał powszechnego szacunku i uznania, którego tak bardzo pragnął, dlatego postanowił zmienić swoje postępowanie.

  • Zdradziłaś .. mnie - tekst dla nowicjuszy

    Zdradziłaś .. mnie Pod pociąg się podłożę Ale nie przejedzie mnie Bo .. jedzie po innym torze Chryzantemy złociste W półlitrówce po czystej Stoją na fortepianie I nie podlewa ich .. nikt Zdradziłaś kurwo mnie Rzucę się w morskie fale Ale nie utopię się Bo .. pływam doskonale Chryzantemy złociste W półlitrówce po czystej Stoją na fortepianie I nie podlewa ich .. nikt Zdradziłaś .. mnie Rzucę się z wysokości

  • Aby wejść do nieba człowiek musi przez całe swoje życie pozostać człowiekiem

    Część druga „Dziadów” Adama Mickiewicza niespecjalnie mi się spodobała. Nie lubię czytać tekstu napisanego wierszem. Jedyną rzeczą, która pomogła mi przetrwać w trakcie czytania, to tematyka i fabuła. Zdaję sobie sprawę, że obrządek Dziadów wywodzi się z kultur pogańskich i że był on obchodzony naprawdę. Mimo to, w dzisiejszych czasach jest on czymś innym i niezwykłym. Samo przywoływanie duchów wprowadziło mnie w dobry nastrój, gdyż lubię okultyzm i tym podobne zjawiska.

  • Funkcje mowy

    Mowa nosi ze sobą całe spektrum funkcji. Jedne służą do przekazywania informacji, inne wzbogacają stylistyczne wypowiadane słowa, kolejne są formą nakazu bądź zakazu… etc. etc. Ja natomiast chciałem (am) skupić się na funkcji emocjonalnej. Przez długi okres tworzenia się mowy konkretne wyrazy zaczęły wywoływać konkretne uczucia. Przykładowo wyrazy dom, ojciec, matka prawie zawsze mają zabarwienie melioratywnym, natomiast wróg, ból, noc to wyrazy raczej o zabarwieniu emocjonalnym ujemnym. Oczywiście w zależności od sytuacji słowa te mogą mieć inny wydźwięk.

  • "Dziady" część III Scena VIII - Pan Senator

    Pan Senator Bohaterowie: Wysocki Bajkow Doktor August Bcu - urzędnik Nowosilcowa, egoista, bez zasad moralnych ksiądz Piotr - pokorny, skromny ksiądz, doznaje łaski i widzi wizję przyszłości Polski i świata. pani Rollison – matka Rollisona Pelikan – profesor Uniwersytetu Wileńskiego; zdrajca ojczyzny pogodzony z niewolą, Pani Kmitowa Nowosilcow - Senator Tematy rozmów: Senator i Doktor (pierwowzorem postaci był ojczym Słowackiego) rozmawiają o odkrytym spisku wśród młodzieży uniwersytetu wileńskiego. Nowosilcow omawia z Doktorem, Pelikanem i Bajkowem bieżące sprawy, między innymi przesłuchanie Rollisona, który zachorował w wyniku ciężkiego pobicia.

  • Czy miłość do ojczyzny polega wyłącznie na bohaterskich czynach?

    Miłość do ojczyzny wyrażała się w okresie zrywów narodowowyzwoleńczych w czasie jej niewoli. Jednak miłość tę można wyrażać nie tylko w bohaterskich czynach, ale także okazując cierpienie i żal po jej stracie, krzewiąc i pielęgnując polskość oraz pracując na rzecz kraju. Ostoją polskości, „centrum polszczyzny" jest Soplicowo z „Pana Tadeusza“ Adama Mickiewicza. To wzór tradycji narodowych, religijnych i obyczajowych polskich rodzin. Polskość dworu było widać w wystroju i wyposażeniu wnętrz. Na ścianach wisiały obrazy przedstawiające ważne dla Polski wydarzenia i postacie jak: Kościuszko, Rejtan, Korsak czy Jasiński.

  • Ekstremalne zjawiska atmosferyczne - spadające gwiazdy

    Meteory to świecący ślad, jaki zostawia na niebie meteoroid, który wpadł w atmosferę ziemską. To właśnie to zjawisko jest często błędnie nazywane „spadającą gwiazdą”. Po wejściu w atmosferę meteoroid zaczyna się spalać w wyniku silnego oporu powietrza, a właściwie w wyniku adiabatycznego sprężania powietrza tuż przed jego czołem. Jego powierzchnia rozgrzewa się wtedy do temperatury kilku tysięcy st. Celsjusza, ale temperatura w środku skały może tylko nieznacznie wzrosnąć. w przypadku odłamków żelaznych cały meteoroid silnie się rozgrzewa, ponieważ żelazo jest dużo lepszym przewodnikiem cieplnym niż skała.