Sztuka składa się z pięciu aktów. Jej tytułowy bohater Tartuffe to bigot, obłudnik i oszust. Akcja Świętoszka toczy się w domu Orgona- ojca dwójki dorosłych dzieci Damisa i Marianny. Rodzina żyła by szczęśliwie gdyby nie ślepe zapatrzenie Orgona Na Tartuffe. Dla Elwiry żony Orgona , jak również dla Damisa i Marianny Tartuffe to zwykły oszust i bluźnierca. Damis prosi wuja Kleanta o wstawiennictwo u Ogona w kwestii małżeństwa Marianny z jej ukochanym Walerym. Kiedy Orgon wraca po dwóch dniach do domu nie interesuje się sprawami najbliższej rodziny, najważniejszy jest dla niego Tartuffe. Postanawia również, że Marianna zostanie żoną świętoszka. Elwira postanawia odwieśc Tartuffe od pomysłu poślubienia Marianny, wówczas świętoszek wykorzystuje sytuację pozostania z kobietą sam na sam- wyznaje jej miłość i próbuje nawiązać z nią romans. Świadkiem sceny staje się Damie, donosi ojcu o zachowaniu rzekomo świętego ulubieńca, ale Orgon nie daje wiary własnemu synowi, wypędza go z domu i wydziedzicza a cały majątek zapisuje Tartuffeowi .Elmira pragnie udowodnić za wszelką cenę obłudę Tartuffa, Orgon poproszony przez żonę ukrywa się pod stołem i jest świadkiem jak świętoszek uwodzi jego żonę. Wściekły Orgon wyrzuca świętoszka z domu, ten jednak uświadamia mu, że posiadłość należy do niego na mocy darowizny. W rękach świętoszka znajdują się również tajne dokumenty polityczne, które mogłyby go ośmieszyć w oczach władcy. Okazuje się ,że kompromitujące papiery ujrzał już władca jednakże wybaczył Orgonowi, natomiast urzędnicy rozpoznali w świętoszku poszukiwanego łotra. Ślub Marianny i Walezego może się odbyć. UWAGA! Na maturze może pojawić się porównanie postaci, które charakteryzuje świętoszkowatość np. Dewotka, Tartuffea czy baronowej Krzeszowskiej z Lalki Prusa. Weźmy również pod uwagę Moralność pani Dulskiej G. Zapolskiej.