Analizując fragment noweli Bolesława Prusa Kamizelka, zwróć uwagę na postawę narratora wobec przedmiotów i ludzi oraz jego w budowaniu refleksji o świecie.

Narrator noweli Bolesława Prusa Kamizelka opowiada bardzo smutną, ale też piękną historię miłości i kłamstwa. Te dwa określenia wydają się sprzeczne, ale w tym jednym przypadku, wpisane w historię kochającego się małżeństwa, pasują do siebie idealnie. Narrator kupując, od handlarza starzyzną, starą kamizelkę otrzymuje pretekst do zastanowienia się na wagą różnych wartości w życiu. Narrator miał ,, pociąg do zbierania osobliwości ‘’, rzeczy, które miały dla nie wartość, głównie sentymentalną; jak dramat pisany w gimnazjum na lekcjach języka łacińskiego czy zasuszone kwiaty.

Narrator noweli Bolesława Prusa Kamizelka opowiada bardzo smutną, ale też piękną historię miłości i kłamstwa. Te dwa określenia wydają się sprzeczne, ale w tym jednym przypadku, wpisane w historię kochającego się małżeństwa, pasują do siebie idealnie. Narrator kupując, od handlarza starzyzną, starą kamizelkę otrzymuje pretekst do zastanowienia się na wagą różnych wartości w życiu. Narrator miał ,, pociąg do zbierania osobliwości ‘’, rzeczy, które miały dla nie wartość, głównie sentymentalną; jak dramat pisany w gimnazjum na lekcjach języka łacińskiego czy zasuszone kwiaty. Te przedmioty wiązały się we wspomnieniach z niezapomnianymi chwilami, pierwszymi próbami literackimi czy szkolnymi zauroczeniami. Dlaczego wśród tych przedmiotów ważnych dla narratora, umieścił on też starą kamizelkę ? Narrator twierdzi, że każdy ,,miewa w życiu takie chwile, że lubi otaczać się przedmiotami, które przypominają smutek ’’. To uczucie z całą pewnością zmusza do refleksji nad życiem, nad jego kruchością, nieuchronnością przemijania, doświadczania choroby, a także śmierci. Właściciel kamizelki drobny urzędnik musiał przekonać się , jak trudno zmierzyć się ze chorobą, ale też jak ważne jest zachowanie chorego wobec bliskich. W obliczu śmiertelnej choroby nie myśli tylko o własnym cierpieniu, ale znajduje siłę, wynikająca z miłości, aby zatroszczyć się o uczucia żony. Nie chce jej martwić, oszukuje ją przesuwając sprzączkę w kamizelce, aby utwierdzić ją w przekonaniu, że wraca do zdrowia. Odgrywa przed ukochaną pełną poświęcenia sztukę, gdzie udaje zdrowiejącego rekonwalescenta. Dopuszcza się kłamstwa, aby chronić bliską osobę przed cierpieniem i smutkiem. Narrator zdał sobie sprawę, kupując kamizelkę, że smutek i cierpienie jest wpisane w życie człowieka. Jak zachowuje się żona, którą obserwował narrator podczas pełnych szczęścia chwil, gdy w kwietniu małżeństwo wprowadziło się do kamienicy oraz w czasie choroby męża ? Czy płacze i załamuje ręce ? Przeciwnie, stara się przekonać ukochanego, że jego powrót do zdrowia to kwestia czasu. W pełni świadoma nieuleczalności choroby, dzielnie opanowuje emocje, zawsze pełna otuchy, nawet wtedy, gdy wieczorem skracała pasek u kamizelki, aby utwierdzić męża w przekonaniu, że przybrał na wadze, więc na pewno wraca do zdrowia. Żona okłamuje męża całkowicie świadomie, ale robi to z miłości, w ten sposób okazuje swoje uczucie.

    Czy postąpiła słusznie ? Narrator stając się właścicielem kamizelki niejednokrotnie stawiał to pytanie. W tym celu kupił te ,, osobliwość’’ , aby mógł zastanowić się, co jest w życiu ważniejsze miłość czy prawda ? Wydaje się, że został przekonany o wyższości miłości nad innymi wartościami. W rozważania narratora wpisana jest nadzieja – pytanie, czy kiedykolwiek małżeństwo spotka się, aby opowiedzieć sobie całą prawdę o kamizelce – symbolu łączącego ich uczucia ?