Mniejszości narodowe i etniczne zawsze były nieodłączną częścią kultury polskiej. Można by rzecz, że to właśnie Polska stała się symbolem wolności i wyzwolenia. To tutaj, każdy mógł wyznawać własna religię lub przynależeć do kultury bez ponoszenia konsekwencji swojej inherencji. Do dzisiaj Konstytucja RP gwarantuje obywatelom polskim należącym do mniejszości narodowych i etnicznych wolność zachowania i rozwoju własnego języka i kultury, zachowania obyczajów i tradycji. Podstawową różnicą między mniejszością narodową, a etniczną jest to, że mniejszość narodowa posiada lub posiadała własne państwo, np. mniejszość niemiecka, słowacka, białoruska, ukraińska itp., natomiast mniejszość etniczna to grupa etniczna osiedlona na terytorium innej zbiorowości, która odróżnia się pochodzeniem, kulturą, historią, jak Karaimi, Łemkowie, Tatarzy lub Rumuni. Obie grupy mają zagwarantowane te same podstawowe prawa i zobowiązane są zasadom panujących na terytorium Polski.
Jest wiele aktów prawnych ukazujących jak mniejszości w naszym kraju są uprzywilejowane, m.in. kodeks karny, przewidujący penalizację przestępstw popełnianych na tle etnicznym, kodeksy postępowania – administracyjnego, cywilnego i karnego, umożliwiające korzystanie z tłumaczy, ustawa o ochronie danych osobowych, zabraniająca - z pewnymi wyjątkami - przetwarzania danych ujawniających pochodzenie etniczne czy ta, przewidująca zwolnienie komitetów wyborczych utworzonych przez organizacje mniejszości narodowych z wymogu przekroczenia 5 % progu wyborczego. Ostatnia z ustaw wywołała wiele kontrowersji jak wynika z podziału procentowego zamieszczonego w zadaniu nr 24 ( na podstawie „Tożsamość narodowa Polaków oraz postrzeganie mniejszości narodowych i etnicznych w Polsce”). Do podstawowych praw mniejszości należy również zakaz dyskryminacji oraz istnienia organizacji, których program lub działalność zakłada albo dopuszcza nienawiść rasową i narodowościową. Prawo polskie gwarantuje także możliwość nauki, rozwoju i zachowania własnego języka, kultury, obyczajowości, tradycji. Jest również szkolny aspekt praw mniejszości narodowych, mianowicie jak już wcześniej wspominałem możliwość nauki języka mniejszości oraz zdawanie matury w tymże języku jak i, z tego języka. Wiele dają również dofinansowania prowadzone przez państwo na rzecz rozwoju społeczno- kulturowego mniejszości w Polsce. Służą one ochronie, zachowaniu i rozwojowi tożsamości kulturowej mniejszości narodowych i etnicznych oraz zachowanie i rozwój języka regionalnego. Tak jak każdy człowiek, członek mniejszości narodowej lub etnicznej jest chroniony tymi samymi prawami wynikającymi z generalnych praw człowieka i obywatela. Ostatnimi czasy obserwuje się pewne zjawisko zachodzące w grupach mniejszości, asymilację. Czerpanie z kultury narodu panującego powoduje zacieranie się tożsamości mniejszości, a następnie prowadzi do wynarodowienia. Jak podano w zadaniu 25, nie można stać się Łotyszem rodząc się w rodzinie polskiej ot tak, jednak przebywając wraz z tą drugą stroną, nienależącą do naszej rodzinnej kultury, potrafimy wypierać się własnej kultury i aspirować w stronę tej drugiej, nieznanej. Niektórzy przynależący do mniejszości poddają się akulturacji- pochodnej asymilacji- czyli zaczynają integrować się z kulturą większości, a co za tym idzie również zacierają własną tożsamość narodową. Te zjawiska nazywane są również konwersją narodową. Mniejszości narodowe i etniczne we współczesnej Polsce mają o wiele większą swobodę działania, i otrzymują niemniejszą pomoc od państwa, niż kilkadziesiąt lat temu. Mają własne przywileje, prawa, a przede wszystkim odrębność, która kształtuje różnorodność naszego państwa. Czy nie o to chodzi aby kraj nie był jednolity i nie stał się jedną z epickich Utopii jak u Tomasza Morusa lub Georga Orwella?