Wiersz “Do M***” Adama Mickiewicza i “Do***” Aleksandra Puszkina noszą bardzo podobne tytuły. Ich forma sugeruje, że są to wiersze kierowane do jasno określonego adresata. Jest to typ liryki inwokacyjnej. Tematem obu wierszy jest pamięć przeżyć miłosnych. W utworze Mickiewiczas przedstawiona jest pamięć zarówno adresatki jak i podmiotu lirycznego. Inaczej jest w wierszu Puszkina, gdzie przedstawiono tylko pamięć podmiotu lirycznego. Oba utwory są utworami miłosnymi. Tematem wierszy są uczucia, przezycia i myśli mówiącego. Zarówno w utworze Mickiewicza jak i Puszkina przedstawiona sytuacja liryczna jest bardzo podobna. Za każdym razem uczestniczą w niej dwie osoby, jednak ich role nie są równorzędne. Osobą mówiącą jest mężczyzna, natomiast milczącym adresatem kobieta. W “Do M***” podmiot liryczny ujawnia się w osobowych formach czasowników w pierwszej osobie liczby pojedynczej, rodzaju męskiego. Natomiast “ty” liryczne wskazano przez osobowe formy czasowników w drugiej osobie liczby pojedynczej rodzaju żeńskiego. W wierszu Puszkina podmiot liryczny, tak jak w utworze Mickiewicza, ujawnia się w osobowej formie czasowników. Jednak to, że adresatem jest kobieta dowiadujemy się z opisów. Nie mamy pewności, czy adresatka utworu jest bezpośrednim świadkiem wypowiedzi. Wiersz Mickeiwicza może przedstawiać scene rozstania kochanków. Z drugiej strony, może to być wyrażenie uczuć podmiotu lirycznego już jakiś czas po rozstaniu. Natomiast u Puszkina jest dość jasno powiedziane, że utwór powstał kilka lat po rozstaniu. Wiemy, że podmiot liryczny poznaje kobietę, lecz po pewnym czasie następuje rozstanie. Mężczyzna w końcu zapomina o swej ukochanej. Jednak uczucie to wraca z chwilą, kiedy ujrzał ją znów po latach. W pierwszej zwrotce utworu Adama Mickiewicza wyrażone są bardzo silne uczucia. Poeta uzyskał taki efekt używając w pierwszych trzech wersach słowa “precz”. Na tej podstawie mozemy wywnioskować, że między kochankami nastąpiło rozstanie. Słowa te moze wypowiadać “ty” liryczne. Możliwe także, że nadawca niejako wkłada te słowa w usta adresatki. W kolejnych strofach przedstawione są opisy wspólnie spędzonych chwil. Podmiot liryczny podkreśla, że mimo tego, iż nie będą razem, wiele sytuacji będzie jej przypominać wspólne chwile. Wiemy, że podmiot liryczny nadal bardzo kocha tę kobietę, pamieta o niej i bardzo za nią tęskni. W wierszu Puszkina podmiot liryczny jest osobą dostrzegającą piękno, łatwo ulega emocjom. Po wyjeźdxie ukoachanej życie traci dla niego sens i nic do nie cieszy. Jednak wraz z upływem czasu emocje słabną i zapomina o uczuciu, które żywyła do tej kobiety. Dopiero z chwilą, kiedy ponownie ją zobaczył, uczucie odrodziło się. Również wizerunki kobiet w obu utworach znacznie się od siebie różnią. Puszkin ukazuje ukochaną jako bóstwo. Jest to kobieta piękna, o delikatnych rysach i miłym głosie. Podmiot liryczny wyraża swój zachwyt wyglądem zewnętrznym, a tym samym idealizuje ją. Natomiast Mickiewicz ukazuje adresatkę jako kobietę wrażliwą. W utworze “Do M***” przedstawione są cechy charaktetu “ty” lirycznego. Jest to osoba oczytana, towarzyska i wykształcona. Będzie o nim pamiętała, gdyż będą jej o nim przypominały codzienne sytuacje, przedmioty i miesca, w których razem bywali. Tak na przykład śpiewanie piosenki, gra w szachy, bal czy historia przedstawiona w jednej z książek sprawia, ze pamięć o nim będzie wciąż żywa. U utworze Puszkina możemy wyróżnić trzy etepy życia nadawcy wiersza. Pierwszy z nich to czas po tym, jak się zakochał w kobiecie, aż do rozstania. Następnie przedstawia okres po rozstaniu, keidy jego uczucie, początkowo bardzo silne, z czasem stawało się coraz słabsze. Kolejnym, ostatnim etapem jest czas po tym, kiedy znów zobaczył ukochaną i odżyły w nim uczucia. Pamięć odgrywa w utworach swie przeciwstawne role. W “Do M***” jest to pamięć zarówno podmiotu lirycznego jak i adresatki. Natomiast w utworze “Do***” jest to tylko pamięć podmiotu lirycznego. W wierszu Mickiewicza pamięć jest stała, trwała, natomiast w wierszu Puszkina pamięć jest ulotna. Wiersze te bardzo się od siebie różnią, mimo, iż ich tematyka jest podobna.