Konspetk do teamtu o samotności .

Temat: Zaprezentuj sylwetki bohaterów samotników, odwołując się do wybranych utworów literackich. I. Literatura podmiotu: Jan Kochanowski, Treny, [w:] Poezja Polska od średniowiecza do współczesności, Warszawa 2001 Adam Mickiewicz, Dziady cz. III, Kraków 2003 Antoine de Saint-Exupéry, Mały Książę, Warszawa 1968 Sofokles, Antygona, Kraków 1999 Legenda o świętym Aleksym (fragmenty), [w:] Poezja Polska od średniowiecza do współczesności, Warszawa 2001 II. Literatura przedmiotu: Słownik motywów literackich, pod red. Agnieszki Nawrot, Kraków 2004 Szkolny słownik motywów literackich, pod red.

Temat: Zaprezentuj sylwetki bohaterów samotników, odwołując się do wybranych utworów literackich.

I. Literatura podmiotu:

  1. Jan Kochanowski, Treny, [w:] Poezja Polska od średniowiecza do współczesności, Warszawa 2001
  2. Adam Mickiewicz, Dziady cz. III, Kraków 2003
  3. Antoine de Saint-Exupéry, Mały Książę, Warszawa 1968
  4. Sofokles, Antygona, Kraków 1999
  5. Legenda o świętym Aleksym (fragmenty), [w:] Poezja Polska od średniowiecza do współczesności, Warszawa 2001

II. Literatura przedmiotu:

  1. Słownik motywów literackich, pod red. Agnieszki Nawrot, Kraków 2004
  2. Szkolny słownik motywów literackich, pod red. Teresy Szretter, Warszawa 1998
  3. Ilustrowane epoki literackie od antyku do współczesności, pod red. Marty Pawlus, Bilesko- Biała 2003
  4. Stanisław Pigoń, Spojrzenie ku “Dziadów części III” [w:] O literaturze Polski. Materiały, pod red. Heleny Starzec, Warszawa 1974

III. Ramowy plan prezentacji:

WSTĘP: Definicja samotności.

TEZA: Różne przyczyny, oblicza i następstwa samotności na przestrzeni epok literackich.

ARGUMENTY:

  1. W literaturze antycznej na samotność skazani są bohaterowie, którzy buntują się przeciwko istniejącemu porządkowi broniąc praw boskich. Sofokles, Antygona
  2. Świadomy wybór samotnego życia w wiekach średnich oznaczał możliwość całkowitego poświęcenia się Bogu i niesienia pomocy innym ludziom. Legenda o świętym Aleksym
  3. Samotność bywa dla bohaterów renesansowych doświadczeniem bolesnym. Śmierć bliskiej osoby sprawia, że czuje się on wyobcowany i samotnie cierpi. Jan Kochanowski, Treny
  4. W literaturze romantycznej dominował typ bohatera samotnika: człowieka skazanego wyłącznie na samego siebie, człowieka, który przez swą wyjątkowość miał utrudniony kontakt z innymi ludźmi. Adam Mickiewicz, Dziady cz. III
  5. Samotność spowodowana brakiem przyjaciela i jego poszukiwaniami. A. de Saint-Exupéry, Mały Książę

WNIOSKI:

  1. Przyczyn samotności jest wiele: bunt, świadomy wybór, strata bliskiej osoby, niezrozumienie, brak przyjaciela.
  2. Samotność zmienia swe oblicza wraz z daną epoką literacką.
  3. Następstwa samotności bywają różne: samobójstwo, śmierć, szaleństwo, pogodzenie się ze śmiercią, zdobywanie doświadczeń.