Bron biologiczna

[i]Broń biologiczna. Broń B, broń, w której ładunkiem bojowym są głównie patogenne mikroorganizmy chorobotwórcze, np. wirusy, bakterie, grzyby, pierwotniaki, niekiedy zakażone owady lub gryzonie. Obecnie istnieje możliwość produkcji toksyn syntetycznych oddziałujących na cechy genetyczne organizmów. Broń biologiczna jest bronią masowej zagłady. Może znaleźć zastosowanie podczas ataku na pojedyncze osoby, oddziały wojska, a także ludność cywilną. Celem ataku biologicznego mogą być także jednorodne monokultury roślinne lub hodowle zwierząt gospodarskich (terroryzm socjoekonomiczny). Jest nazywana bronią atomową dla ubogich.

[i]Broń biologiczna. Broń B, broń, w której ładunkiem bojowym są głównie patogenne mikroorganizmy chorobotwórcze, np. wirusy, bakterie, grzyby, pierwotniaki, niekiedy zakażone owady lub gryzonie. Obecnie istnieje możliwość produkcji toksyn syntetycznych oddziałujących na cechy genetyczne organizmów. Broń biologiczna jest bronią masowej zagłady. Może znaleźć zastosowanie podczas ataku na pojedyncze osoby, oddziały wojska, a także ludność cywilną. Celem ataku biologicznego mogą być także jednorodne monokultury roślinne lub hodowle zwierząt gospodarskich (terroryzm socjoekonomiczny). Jest nazywana bronią atomową dla ubogich. Podstawowym dokumentem mówiącym o zakazie używania broni biologiczne jest, ratyfikowany przez 125 państw-stron świata (w tym Polska), Protokół Genewski z 1925 dotyczący stosowania broni chemicznej i biologicznej (w tamtych czasach zwanej bronią bakteriologiczną) wraz z uaktualnieniami. Konwencja ta dopuszczała pierwotnie jednak produkcję, prowadzenie badań i składowanie tego typu broni - aktualnie jest to zabronione. Dopuszcza się jedynie użycie bb w przypadku wojny z państwem, które nie ratyfikowało Protokołu Genewskiego i odwetu w sytuacji ataku z użyciem broni chemicznej lub biologicznej. W 1763 po raz pierwszy zastosowano bron biologiczna (Brytyjczycy), zakażając Indian w Nowej Szkocji zarazkami ospy prawdziwej. W latach 30. Japończycy na terenie Mandzurii prowadzili badania nad rodzajami broni biologicznej. W czasie drugiej wojny światowej, łamiąc postanowienia Protokołu Genewskiego z 1925, rozrzucili pchły zarażone dżuma wywołując epidemie tej choroby w chińskim mieście Ningbo. Niemiecka specjalna grupa Bakteriologischer Krieg prowadziła badania nad bronią biologiczna w czasie drugiej wojny światowej. Po drugiej wojnie światowej badania kontynuowały USA i ZSRR. Metody stosowania broni B są bardzo różnorodne. Począwszy od bomb lotniczych, pocisków artyleryjskich i zrzucanych z samolotów pakietów (np. pudełka), przesyłane pocztą listy czy rozpylanie aerozolu w powietrze po kontaminację wody, żywności oraz każdą inną działalność dywersyjna. Ważnym znaczeniem bioterroryzmu jest podłoże psychologiczne społeczeństwa. Broń B jest czynnikiem wpływającym na dezorganizację służb państwowych nawet w krajach niedomkniętych atakiem. Wywołuje to panikę wśród ludności. Biologiczny terroryzm socjoekonomiczny opiera się nie tylko na zabijaniu roślin i zwierząt hodowlanych, ale także na osłabieniu gospodarki przez wywołanie strachu przed określoną grupą produktów żywnościowych, na której produkcji skupia się dane państwo. Broń biologiczna charakteryzuje się stosunkowo niewielkimi kosztami produkcji. Duża część drobnoustrojów potencjalnie użytecznych w tej broni wywołuje choroby wśród zwierząt (laseczka wąglika, pałeczka dżumy i in.). Ma ona niezwykłą skuteczność gdyż drobnoustroje i toksyny są w szczególny sposób preparowane. [/i]