1.1 System Zarządzania Kryzysowego w Polsce System Zarządzania Kryzysowego w Rzeczpospolitej Polskiej powstał, aby zapewnić wszystkim obywatelom warunki bezpiecznego funkcjonowania w otaczającym ich środowisku. Działalność ta polega na zapobieganiu występowania sytuacji kryzysowych, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, likwidacji ich skutków oraz odtwarzania zasobów i infrastruktury krytycznej.
System zarządzania kryzysowego jest tworzony przez władze publiczne na wszystkich poziomach zarządzania bezpieczeństwem państwa zgodnie z panującymi przepisami. W jego skład wchodzą wyspecjalizowane jednostki sektora publicznego, prywatnego oraz obywatele. Z uwagi na charakter zadań jakie wykonują posiadają różną strukturę organizacyjną. Oznacza to, że tworzą wyodrębnione podsystemy w systemie zarządzania kryzysowego. W systemie zarządzania kryzysowego jednostki te są powiązane ze sobą wieloma zależnościami i wzajemnym oddziaływaniem co skutkuje realizację powierzonych im zadań w wypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej Elementy systemu zarządzania kryzysowego w RP: • Organy administracji państwowej wraz z jednostkami wykonawczymi. Zajmują się działaniami związanymi z przepływem zasobów informacyjnych, osobowych rzeczowych oraz koordynację prowadzonych działań. Natomiast jednostki wykonawcze zajmują się realizacją ustawowych zadań. ( Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służba Wywiadu, Biuro Ochrony Rządu, Generalny Inspektor Informacji Finansowej, Służba Celna, Służba Więzienna, Jednostki rozpoznania Sił Zbrojnych RP.) • Podmioty interwencyjno-ratownicze- Policja, Straż Graniczna, Żandarmeria Wojskowa, Siły Zbrojne RP, Straż Pożarna oraz inne jednostki ochrony przeciwpożarowej, jednostki zdrowia, Straż Gminna a także inne każde w zakresie swojej właściwości. • Podmioty pozarządowe- Ochotnicza Straż Pożarna, Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Polski Czerwony Krzyż, Liga Obrony Kraju. • Media- działające jako środki informacji o zagrożeniach, powiadamiania, metodach zabezpieczenia, ewakuacji oraz innych realizowanych przedsięwzięć.

System Zarządzania kryzysowego w Polsce jest wieloszczeblowy i składa się z następujących elementów:

• organów zarządzania kryzysowego -organów opiniodawczo-doradczych właściwe w sprawach inicjowania i koordynowania działań podejmowanych w zakresie zarządzania kryzysowego -centrów zarządzania kryzysowego, utrzymujących 24-godzinną gotowość do podjęcia działań.
  Organami zarządzania kryzysowego są przedstawiciele administracji samorządowej(powiatów i gmin) oraz rządowej wojewodowie, ministrowie i Rada Ministrów. Realizują one zadania z zakresu zarządzania kryzysowego poprzez organy opiniodawczo-doradcze oraz Centra Zarządzania Kryzysowego. Podstawowa zasada zarządzania kryzysowego mówi, że na kryzys ma reagować najniższy szczebel administracji i dopiero wtedy, gdy jego możliwości się wyczerpią dostaje on pomoc od wyższego szczebla. Jest tak dlatego, że wójtowie i starostowie najlepiej znają administrowany przez siebie obszar oraz jego specyfikę a administracja jest przygotowana do działań w lokalnych warunkach. Na szczeblu wojewódzkim, powiatowym i gminnym organ administracji publicznej odpowiedzialny za ochronę ludności i zarządzanie kryzysowe, czyli wojewoda, starosta (prezydent miasta) i wójt (burmistrz) ma do wykonania obowiązki na tym obszarze zlecone przez administrację rządową i określone w prawie. Wszystkie z tych organów, aby mógł wywiązać się ze swojej powinności dysponują organami opiniodawczo-doradczymi o których była już wcześniej mowa i są to odpowiednio: wojewódzkie, powiatowe i gminne zespoły zarządzania kryzysowego.