1. Cechy umożliwiające określenie Jacka Soplicy jako bohatera romantycznego:

a) aura tajemniczości – Jacek Soplica jest postacią zagadkową, skrytą, o nieznanej przeszłości, ukrywającą swą prawdziwą tożsamość i występującą w przebraniu. Narrator nie zna jego dziejów, lecz wielokrotnie sugeruje, że jest to postać tajemnicza.

b) poczucie głębokiego indywidualizmu – jest to bohater o niezwykłej biografii, odważny, zaradny i inteligentny. Wyróżnia się wrażliwością, a w podejmowaniu decyzji najczęściej kieruje się emocjami. Ma również ogromne poczucie moralności (wini się za śmierć Horeszki i Ewy, opiekuje się osieroconą Zosią, zasłania Hrabiego, odpokutowując w ten sposób swoje winy).

c) romantyczna, nieszczęśliwa miłość – w młodości Jacek Soplica zakochał się w Ewie Horeszkównie, lecz okazał się niegodnym jej ręki. Niespełniona miłość sprawiła, że nie potrafił zapomnieć o ukochanej i nie znalazł szczęścia u boku innej kobiety.

d) bunt wobec świata i powszechnie obowiązującym normom społecznym i obyczajowym – Jacek buntuje się przeciwko różnicom stanowym, które uniemożliwiły mu poślubienie ukochanej kobiety, występuje również w imię wolności, sprzeciwiając się zniewoleniu ojczyzny.

e) szaleństwo – stan ducha Jacka Soplicy po otrzymaniu czarnej polewki nie pozwala mu odzyskać wewnętrznego spokoju. Młodzieniec kieruje się urażoną dumą i pragnieniem zemsty i w przypływie gniewu zabija Horeszkę.

f) samotność – Jacek jest osobą samotną z przymusu i z wyboru. Po tym, jak Horeszko odmówił mu ręki Ewy, uciekł w samotność, szukając w niej ukojenia. Po zemście na Stolniku został potępiony przez okoliczną szlachtę. W poszukiwaniu sensu swego życia i odkupienia winy za zbrodnię dobrowolnie zrezygnował ze swego dotychczasowego życia, wstąpił do klasztoru i zmienił nazwisko, aby jako ksiądz Robak poświęcić się służbie ojczyźnie.