Miłość to uczucie, które potrafi bezgranicznie zawładnąć człowiekiem. Czasami staje się sensem życia oraz powodem ogromnego szczęścia, innym razem jest przepełniona smutkiem i rozczarowaniem. Jednak patrząc na życie bohaterów powieści „Lalka” Bolesława Prusa, staje się ona siłą destrukcyjną, która powoli niszczy człowieka. W utworze przedstawiono ludzi kochających, ale nie kochanych oraz postacie niezdolne do miłości. Jednym z bohaterów powieści jest Stanisław Wokulski, bogaty i wykształcony kupiec, który znalazł się wśród pozytywistów, sam jednak w duszy pozostał romantykiem. Na początku ożenił się on z wdową po Minclu, chociaż nie było to spowodowane wielką miłością. Po śmierci żony odziedziczył pokaźny majątek. Skupił się wówczas na nauce i być może przy niej by pozostał, lecz pewnego dnia spotykał w teatrze Izabelę Łęcką, kobietę, którą obdarzył ogromnym uczuciem od pierwszego wejrzenia. Zauroczyła go zupełnie i od tamtej pory pragnął jedynie zbliżyć się do niej. Wiedział, że będzie to możliwe tylko wtedy, gdy będzie bogatym człowiekiem. Zaślepiony miłością zdobył majątek, uznanie ludzi i awans społeczny, a wszystko to, aby uzyskać rękę Izabeli. Jednak Łęcka gardziła nim i uważała za głupca, dorobkiewicza. Pomimo tego, stała się ona sensem egzystencji Wokulskiego. Romantyczna, nieodwzajemniona miłość doprowadziła go do obłędu, a w końcu zniszczyła mu życie. Z rozpaczy bohater próbował popełnić samobójstwo.

Stanisław poświęcił swoje całe życie dla osoby niezdolnej do miłości. Izabela Łęcka była wyjątkowo piękną kobietą, jednak posiadała wszystkie wady arystokratek. Kapryśna, dumna, zimna, egoistyczna i wyniosła – te słowa najlepiej charakteryzują bohaterkę. Od najmłodszych lat uczyła się wyrachowania, życia salonowego, wartościowania człowieka na podstawie majątku i nazwiska. Była osobą pustą, niezdolną do głębokiego uczucia. Na temat miłości wypowiadała się w następujący sposób “Wszystko znaczy trafny wybór nazwisk i majątków. Miłość bowiem (…) zjawia się dopiero po sakramencie i najzupełniej wystarcza, ażeby żona umiała pięknie prezentować się w domu, a mąż z powagą asystować jej w świecie”. Izabela uważała się za osobę lepszą od innych, nie mogła zrozumieć jak zwykły kupiec mógł oddać jej serce. Nie doceniała miłości Wokulskiego. Całe życie łączyła to uczucie z majątkiem. Zgodziła się zostać żoną Stanisława pod warunkiem, że ten sprzeda sklep. Jednak jej romans ze Starskim zniweczył wszystkie plany i zamiast miejsca przy boku wielbiącego ją mężczyzny Izabela wybiera klasztor.

Kochanek Izabeli Łęckiej, Kazimierz Starski, podobnie myśli o miłości jak arystokratka. Jest on hulaką i flirciarzem, który nigdy nie będzie chciał się ustatkować. Każda bogata wdowa jest dla Starskiego obiektem adoracji, liczy on tylko na wielki spadek. Tak jak Izabela łączy miłość z pieniędzmi.

W powieści Bolesława Prusa „Lalka” nie mamy do czynienia z miłością jako uczuciem pozytywnym, dającym szczęście i spełnienie. Autor przedstawia nam siłę destrukcyjną, która niszczy życie człowieka. Małżeństwo zaś jest ukazane jako interes, instytucja. Jest to dość realistyczny obraz, ponieważ nie zawsze zdarzają się związki z miłości. Często ludzie, także we współczesnym świecie, poświęcają swoje życie dla osób, które mogą zapewnić im dostatnie życie. Nie ważne jest wówczas uczucie miłości pozwalające przetrwać w najgorszych sytuacjach, lecz wygoda i byt.