Joseph Conrad w swoim utworze zatytułowanym “Jądro ciemności” przedstawił problem tego, jak bardzo nasza psychika podlega otoczeniu, w którym się znajdujemy. Jest to ukazane na przykładzie Kurtza, który jest z pewnością postacią symboliczną Poznajemy go na podstawie opowiadać ludzi rozmawiających z Marlowem, co dodatkowo podsyca naszą ciekawość. Wiemy, że jest to człowiek inteligentny, który podporządkował sobie szereg ludzi. Jest tyranem, dyktatorem nie liczącym się z uczuciami innych ludzi, bezwzględnym egoistą. Nie zawsze jednak taki był. Dawny Kurtz miał wysokie ambicje, chciał osiągnąć wielki sukces poprzez swoją ciężką pracę. Był wykształconym mężczyzną wywodzącym się od Francuzów i Anglików mogącym osiągnąć bardzo wiele. Jako poeta, malarz, dziennikarz, wspaniały mówca, gotów był dążyć do wyznaczonych sobie celów. Na jego drodze pojawiła się możliwość wybicia się poprzez pracę dla belgijskiej spółki d handlu z Górnym Kongo. Chciał się wzbogacić, jednak okazja, przed którą stanął, pociągnęła za sobą wiele konsekwencji, w wyniku czego Kurtz pokazał swoją prawdziwą twarz. Zapoznając się z opiniami rozmówców Marlowa na temat Kurtza zauważamy, że jet od darzony wśród innych wielkim szacunkiem. Ze strony fabrykanta cegły na stacji centralnej docierają do nas informacje, że jet to człowiek mający największe osiągnięcia w handlu kością słoniową. Jednocześnie dowiadujemy się, że dyrektor oraz inni członkowie półki chcieli pozbyć się Kurtza, który zagrażał ich interesom. Marlow rozmawiając z rosyjskim marynarzem otrzymuje od niego informacje, z których wywnioskować można, że jest on jego wielbicielem, zwolennikiem, ale także jest przez niego całkowicie zniewolony. Nie on jeden był poddanym Kurtza, ponieważ dla wielu ludzi był on bogiem, z którego rozkazami zawsze należy się zgadzać i pod żadnym pozorem nie należy mu się sprzeciwiać, bowiem w przeciwnym wypadku zdolny jest od do wszystkiego, nawet do wydania wyroku śmierci na drugim człowieku. jego charakter zmienił się na tyle, że uczestniczył on nawet w obrzędach ku swojej czci. Uważał rasę białą za lepszą od innych i dlatego nie miał skrupułów w wykorzystywaniu Murzynów dla własnej korzyści. To właśnie poczucie własnej wyższości i dominacji nad tymi ludźmi było jedną z przyczyn jego przemiany w tyrana i “sobiepana”. Nie był w stanie zapanować nad swymi żądzami i instynktami, toteż gdy pojawia się sytuacja umożliwiająca mu zdobycie władzy wykorzystuje ją czynią siebie panem mającym rzesze poddanych mu niewolników. Przyczyną jego przemiany jest także słaba psychika Kurtza oraz życie poza wszelkimi granicami cywilizacji w otoczeniu dzikich ludzi. Był on osobą, z którą “się nie rozmawia - jego się słucha”. Takie właśnie wyobrażenie o Kurtzu starano się wpoić Marlowowi. Ten jednak zdecydowanie odciął si od przedstawicieli spółki tworząc w swojej wyobraźni zupełnie inną wizję mężczyzny - wizję człowieka pracowitego, dzielnego, potrafiącego poradzić sobie w życiu. Przez długi czas zna to tylko z opowiadań, co sprawia, że punktem kulminacyjnym jego podróży ma być poznanie go i rozmowa. Rzeczywistość jednak bardzo go rozczarowuje, gdyż poznaje tego złego już Kurtza nie liczącego się z innymi. Żywi on do niego głęboką urazę, potępienie, lecz jednocześnie współczuje mu i niejako podejmuje wyzwanie odnowienia duszy Kurtza, co mu się udaje, ponieważ pod koniec swego życia zdaje on sobie sprawę z tego, że było ono złe. Do tego, aby to zrozumieć potrzebował jednak wiele czasu i wiele ludzkich istnień musiało ponieść śmierć na rozkaz okrutnego i zatwardziałego Kurtza. Przyczyny straszliwej przemiany bohatera w dyktatora i “demona zła” tkwią przede wszystkim w jego słabej psychice i odrzuceniu wszystkich wartości i zasad moralnych, co sprowadziło go do traktowania swojej osoby jako jednostki wybitnej.