Pierwsza nagroda Nobla - Jean Henri Dunant założyciel Czerwonego Krzyża

[b]Jean Henri Dunant[/b] szwajcarski kupiec, filantrop i założyciel Czerwonego Krzyża. Laureat pierwszej Pokojowej Nagrody Nobla w 1901r. (wraz z Francuzem Frédéricem Passy). Urodzony 8 maja 1828 roku w Genewie (Szwajcaria) w protestanckiej rodzinie kupieckiej. Od wczesnej młodości styka się z ludzką nędzą, towarzysząc matce w odwiedzaniu najbiedniejszych mieszkańców Genewy – chorych, kalekich i umierających. Po ukończeniu gimnazjum pracuje w banku, angażując się jednocześnie w różnorodną działalność społeczną, m.in. pomoc więźniom.

[b]Jean Henri Dunant[/b] szwajcarski kupiec, filantrop i założyciel Czerwonego Krzyża. Laureat pierwszej Pokojowej Nagrody Nobla w 1901r. (wraz z Francuzem Frédéricem Passy).

Urodzony 8 maja 1828 roku w Genewie (Szwajcaria) w protestanckiej rodzinie kupieckiej. Od wczesnej młodości styka się z ludzką nędzą, towarzysząc matce w odwiedzaniu najbiedniejszych mieszkańców Genewy – chorych, kalekich i umierających. Po ukończeniu gimnazjum pracuje w banku, angażując się jednocześnie w różnorodną działalność społeczną, m.in. pomoc więźniom.

W 1855 wraz z grupą przyjaciół zakłada w Paryżu Światowe Przymierze Stowarzyszeń Młodych Chrześcijan (YMCA). Kilka lat przebywa w Algierii, gdzie m.in. zakłada wzorowe gospodarstwo rolne, które, niestety, podupada.

W 1887 roku, po latach tułaczki i niepowodzeń, opuszczony przez wszystkich, Dunant osiedla się w przytułku dla ubogich w szwajcarskim miasteczku Heiden. W 1895 odnajduje go tam dziennikarz, którego artykuły o tym, że założyciel Czerwonego Krzyża żyje w ubóstwie i zapomnieniu, poruszają całą Europę.

Rezultatem jest przyznanie przez parlament norweski w 1901 pierwszej pokojowej nagrody Nobla Henry Dunantowi. Zmęczony, schorowany, stary człowiek nie chce już jednak żadnych zaszczytów i powrotu do życia publicznego. 30 października 1910 Henry Dunant umiera w swoim skromnym pokoju w przytułku w Heiden w Szwajcarii.