Epoka romantyzmu charakteryzuje się odciennymi schematami niż poprzednie epoki.Bohater przedstawiony jest najczęściejjako postać tragiczna, przymuszoną przez los do poświęcenia się większej idei zmieniającej jego przeznaczenia.Głównegą postać możemy też poznać przez samotniczy tryb życia,indywidualizm oraz poczucie własnej odmienności .W Polsce przedstawicielami nowego bohatera postaci jest Kordian i Mąż. Kordian jest głównym bohaterem dramatu Juliusza Słowackiego po.“Kordian”.Bohater to piętnastoletni chłopiec o poczuciu własnej odmienności,niezwykłej wrażliwości i lirycznej wyobraźni.We fragmencie opisany jest jego sposób widzenia jesieni.Ta pora roku jest czasem przemijania,obumierania i ukazaniu słabości przyrody.Kordian bardzo łatwo poddaje się panującemu wokół nastrojowi.Czuje smutek,cierpienie,brak zrozumienia.Bohater czuje się tak samo bezsilnie i słabo jak więdnące drzewo i cała przyroda dookoła.Ta sytuacja ukazuje następną cechę głównego bohatera-sceptycyzm.Kordian podchodzi do swoich możliwości nieufnie,nie wierzy w siebie czego czynnikiem są myśli samobójcze.Jednak w Kordianie można znaleść nie tylko negatywne cechy.Prosi Boga aby pozwolił mu odnaleść cel swojego życia,poświęcić swoje życie dla wyższych idei.Pragnie być podziwiany,aby każdy o nim mówił i został zapamiętany na długie lata.Próbuje zauważyć w sobie kogoś ważnego i niedocenionego,lecz po krótkim czasie widzie,że jego marzenia o sławię go głupotą.Czuje wewnętrze rozdarcie pomiędzy chęcią sławy a brakiem wiary w siebie. Mąż w porównaniu do Kordiana czuje wiarę w siebie.Bohater dramatu romantycznego Zygmunta Krasickiego pt.“Nie-Boska Komedia”.Hrabia Henryk w wymienionym fagnemcie jest wodzem walczącym,przeciwko swoim poddanym.Władza w jego rękach jest zródłem wewnętznej satysfakcji i sensem życia.Mąż wie,że z góry jest skazany na klęskę,lecz niepoddaje się ponieważ uważa,że ludzie zapamiętają jego słabość a nie wielkość i nieugiętość w wytyczonym sobie celu.Czuje swoją wyższość nad innymi,ponieważ myśli,że Bóg wybrał właśnie jego na wodza bo nikt inny nienadaje się do tej funkcji lepiej niż on. Świadomość swoje wyższości,pokonuje myśl,że chwila kulminacji jego duchowej potęgi jest zarazem końcem życia,który jest coraz bliżej.Pogodził się z tym i jest dumny,że jego koniec życia zakończy jako wódz na polu bitwy. Kordian i Hrabia do końca zostali postrzegani jako wielcy indywidualiści. Obydwoje są poetami, oderwanymi od rzeczywistości o poczuciu własnej wyjątkowości.Są świadomi,że ich życie jest zobowiązane do spełnienia wielkiej życiowej misji,która charakteryzuje się pościęcenie dla dobra społeczeństwa.Ich postawy jednak różnią się od siebie.Kordian czue bezsilność i sceptycyzm a Henryk poczucie wyższości i wiary w siebie,niestety nad nimi ciąży fatum,które skazuje obu bohaterow na klęskę.Mąż popełnia samobójstwo,a Kordian ginie przez wykonaną nad nim egzekujcą.