Na początek naszej pracy odpowiedzmy sobie na następujące pytania: Jaka jest postawa Hektora podczas walki z Achillesem, czym odróżnia się on od Achillesa? Jak zmienia się zachowanie Hektora w poszczególnych etapach walki, jakie są jego uczucia i myśli?

XXII księga “Iliady” Homera przedstawia walkę Achillesa i Hektora. Hektor reprezentuje interesy Troi,

Natomiast Achilles staje po stronie Greków. Każdy z tych dwóch mężów z innymi priorytetami przystępuje do pojedynku. Achilles chce się zemścić i zdobyć uznanie, z kolei Homer pragnie zachować honor. Obydwoje jednak chcą przede wszystkim pokonać rywala i odnieść zwycięstwo.

Achilles to potomek Peleusa, księcia tesalskiego oraz Tetydy, boginki morskiej. Jego wygląd był niezwykle oryginalny, muskularnie zbudowana sylwetka, dorodna i proporcjonalna postawa pozostawała w sprzeczności z subtelnymi i delikatnymi rysami niemal dziewczęcej twarzy. Ponadto Achilles był od malutkiego odporny na zranienie, gdyż Tetyda pewnego dnia zanurzyła jego ciało, z wyjątkiem pięty, w wodach Styksu, czyniąc go tym samym niemal nieśmiertelnym. Achilles budził postrach pośród żołnierzy, bali mu się oni stawić czoła. Jednak prędkonogi Achilles miał jeden kompleks- piętę, za którą Tetyda trzymała go podczas zanurzania w Styksie - której zranienie mogło spowodować jego śmierć.

Natomiast Hektor to potomek Priama i Hekade, który doskonale znał sztukę walki i miał opinię najmężniejszego i najzdolniejszego z wojowników w mieście Teby. Był to mężczyzna dobrze zbudowany, o typowo męskich rysach twarzy. W kontraście do Achillesa Hektor zawsze kierował się rozsądkiem, a nie emocjami czy wygórowanym ambicjom.

Pewnego dnia ci dwaj najsławniejsi i najmężniejsi wojownicy musieli stanąć do wspólnej walki, która toczyła się pod murami starożytnej Troi. Początkowo maksymalnie skupiony, ale i opanowany Hektor, oczekuje na swojego przeciwnika, rozważając domniemany przebieg zbliżającej się walki. Sprzeciwił się on prośbom matki i ojca, by zaniechać starcia z Achillesem, według niego musi on stanąć do pojedynku, który będzie walką o honor i męstwo. Zauważmy jednak, że gdy Hektor zauważa prędkonogiego Achillesa, jak dotąd niepokonanego przez nikogo, ogarnia go przejmujący strach i rozpoczyna on odwrót. Achilles rusza w pogoń za Hektorem, w rezultacie wojownicy trzy razy okrążają Teby. Jednak wkrótce Hektor, oszukany przez boginię mądrości Atenę, a z pomocą boga Apollona, ponownie staje do walki.

W ten sposób mamy okazję zobaczyć Hektora, który mimo świadomości prawdopodobnej porażki, podejmuje wyzwanie. Mówi: Lecz teraz serce każe mi stanąć i zetrzeć się z tobą. Zwyciężę ciebie lub zginę. Honor nakazuje mu podjąć walkę. Mając przeczucie, że zginie podczas pojedynku, prosi Achillesa, żeby po walce wydał jego ciało Tebańczykom. Ten jednak stanowczo mu odmawia, ukazując swą prawdziwą twarz, zawziętą i bezlitosną. Przez Achillesa przemawia zazdrość, pragnienie zemsty.

Rozpoczyna się krwawa walka, podczas której przewagę ma Achilles, jednak Hektor walczy dzielnie i odważnie. Podkreśla: Teraz dosięgła mnie Mojra. Jednak nie padnę bez walki, a w śmierć nie odejdę bez sławy. Składa obietnicę, że do ostatniej minuty swojego życia będzie walczył heroicznie w imię obrony Ojczyzny, da z siebie wszystko. Wkrótce po tych słowach zostaje śmiertelnie ranny.

Krótko przed śmiercią ponownie błaga Achillesa o poszanowanie jego zwłok, jednak i tym razem pozostaje on nieprzebłagany. Achilles jawi się nam jako bezlitosny zabójca, który mimo odniesienia przez siebie zwycięstwa, nie potrafi uszanować przeciwnika, kieruje się jedynie pragnieniem zemsty i żądzy krwi. Achilles działa po wpływem emocji, zupełnie zapominając czym jest rozsądek. Zupełnie zapomniał, że oprócz wojownika jest człowiekiem i w związku z tym powinien szanować ludzkie i boskie prawo szacunku względem zmarłego.

Hektor przedstawiony został o wiele pozytywniej w “Iliadzie”. Ukazuje się go jako człowieka miłosiernego, potrafiącego wybaczyć komuś winy, jednocześnie samego proszącego o wybaczenie. Hektor to mężczyzna rozsądny, odważny, kierujący się w swoim życiu przede wszystkim rozumem i doświadczeniem. Ważne są dla niego wartości moralne, takie jak honor, szacunek do rodziców, poszanowanie zmarłego. Potrafi on pokonać swoją słabość, jaką jest strach przed potęgą Achillesa, w imię obrony zagrożonej Ojczyzny i honoru. Ponadto Hektor rezygnuje ze szczęście, jakie mogło go spotkać na gruncie rodziny, u boku małżonki oraz synka, wszystko to dla dobra kraju. Tuż przed swoją śmiercią Hektor potrafi się jeszcze zdobyć na pochwałę dla Achillesa, podkreślając jego siłę, brawurę oraz waleczność. Jednym słowem Hektor to najszlachetniejszy obrońca Teb.

Gdy porównamy obu bohaterów “Iliady”, rzuca się nam odmienny poziom w wykształceniu postaci. Hektor to człowiek inteligentny, kierujący się w swoich działaniach rozsądkiem, potrafiący trzeźwo ocenić zaistniałą sytuację i dokonać odpowiednich decyzji, dojrzały emocjonalnie. To zupełne przeciwieństwo Achillesa, który przede wszystkim najpierw czuje, potem myśli i na podstawie tego czucia działa. Achilles jest przykładem żołnierza, który swoją zapalczywością, porywczością, popędliwością bardziej przypomina nam szalonego wojownika niż wyważonego stratega wojskowego

Moim zdaniem nie jest w ogóle możliwe porównanie tych postaci. To tak jakby porównywać ogień i wodę, zimno i ciepło. To dwa zupełnie różne charaktery, dwie osobowości. Nie można ich zachowania i postaw jednoznacznie ocenić. Każda opinia o nich będzie relewantna. Bez wątpienia Hektora oceniamy za jego inteligencję i dobroć, Achillesa podziwiamy za jego męstwo i waleczność. Każdy z nich miał swe wady: Hektor strach, Achilles porywczość, ale i zalety, między innymi chęć poświęcenia swojego życia w imię Ojczyzny.