Pieniądze w życiu człowieka.

W dzisiejszych czasach coraz częściej słyszymy powiedzenie „pieniądz rządzi światem”. Ludzie każdego dnia oddając się w wir codziennych obowiązków podążają za pieniędzmi. Wynika to z faktu, iż każdy ma postawiony cel do realizacji, którego z pewnością nie będzie w stanie osiągnąć bez minimalnego wkładu materialnego. Istotne w tym wszystkim jest to by nie zatracić się w tej pogoni za pieniądzem! Współczesny świat jest tak skonstruowany, że nie można obejść się bez środków materialnych.

W dzisiejszych czasach coraz częściej słyszymy powiedzenie „pieniądz rządzi światem”. Ludzie każdego dnia oddając się w wir codziennych obowiązków podążają za pieniędzmi. Wynika to z faktu, iż każdy ma postawiony cel do realizacji, którego z pewnością nie będzie w stanie osiągnąć bez minimalnego wkładu materialnego. Istotne w tym wszystkim jest to by nie zatracić się w tej pogoni za pieniądzem! Współczesny świat jest tak skonstruowany, że nie można obejść się bez środków materialnych. Jednakże nie mogą one stać się najważniejsze w naszym życiu. Są wartości ważniejsze, cenniejsze od pieniędzy jak np.: miłość na co jednoznacznie wskazywały słowa kardynała Stefana Wyszyńskiego „Ludzie mówią czas to pieniądz. Ja mówię inaczej czas to miłość. Pieniądz jest znikomy, a miłość trwa.” Bohaterów, których przedstawię w swojej prezentacji łączy jedno- pieniądze. Jedni z nich wartość środków finansowych przekładają nade wszystkie dobra świata, jak np.: Skąpiec wykreowany przez Moliera. Inni potrafili zrozumieć i wybrać dobra ważniejsze, na co przykładem może być Scrooge z „Opowieści wigilijnej” czy „Syn Marnotrawny” z przypowieści biblijnej. Ponadto w swojej pracy przedstawię Izabelę Łęcką- kobietę, dla której bogactwo było najważniejsze. Nie potrafiła się pogodzić z ubożejącym statutem materialnym ojca, a miłość uzależniała od swojego dobrobytu. Kontrastem Łęckiej i przeciwstawieństwem był Faust, człowiek dla którego pieniądze były rzeczą podrzędną. Moim zdaniem pieniądze nie sprawią, że nagle staniemy się kimś innym niż jesteśmy, nie dadzą nam szczęścia, ani nie przyczynią się do powiększenia grona naszych przyjaciół. Nasze pragnienia i marzenia nie zostaną zrealizowane tylko i wyłącznie za pośrednictwem pieniędzy. Aby w pełni uświadomi Państwu moje zdanie na temat roli pieniądza przytoczę teraz kilka przykładów postaci fikcyjnych jak i literackich wykreowanych w różnych epokach, przez różnych twórców. Pierwszym z nich będzie Aurelia, której mama jest bardzo bogata, ale nigdy nie ma czasu dla swojej córeczki. Próbuje wynagrodzić to, kupując dziewczynce przepiękne ubrania i mnóstwo zabawek. To jednak nie wystarcza dziecku. Aurelia bardzo chce mieć prawdziwy dom. Znajduje bowiem rozwiązanie swojego problemu i w porze obiadowej chodzi do obcych ludzi, by wspólnie z nimi zjeść posiłek. Gospodynie zwykle nie odmawiały małej dziewczynce i zapraszały ją do stołu. To właśnie sprawia, że dziewczynka czuje się szczęśliwa, przynajmniej przez krótki czas może mieć namiastkę kochającej się rodziny, której nie jest w stanie zastąpić żaden jej dobrobyt. Sytuacja jaką opisuje autorka w książce można zobaczyć w naszym życiu i to najczęściej w najbliżej nas otaczającym środowisku. Rodzice często kupują swoim dzieciom bardzo dużo zabawek, aby wynagrodzić im swój brak czasu. Myślą, że w ten sposób dziecko poczuje się bardziej kochane. W rzeczywistości jest jednak inaczej. Żadne zabawki nie są w stanie zastąpić dziecku rodzicielskiej miłości, na co dobrym przykładem jest wyżej przedstawiona bohaterka książki Małgorzaty Musierowicz „Opium w rosole”- mama małej dziewczynki. Kolejnym bohaterem literackim, którego przedstawię jest Faust. Człowiek wybitnie uzdolniony, który różni się od innych moich bohaterów. Dla niego najważniejsza jest nauka i to co przekazuje innym ludziom. Pieniądze są rzeczą podrzędną, jednak ich brak powoduje, że Faust nie może podróżować, co sprawia, że nie ma inspiracji do pisania. Jest to bohater tragiczny, gdyż za cenę pogłębienia wiedzy zaprzedaje duszę diabłu. Zapewne mając pieniądze wszystko nabrałoby innego rozmachu i na pewno nie popełniłby tak drastycznego błędu. Na jego przykładzie widzimy jak różny jest otaczający nas świat i rola pieniądza. Jedni posiadają tyle bogactw, że tracą moralność, duszę i serce, drudzy natomiast z powodu ich braku nie mogą spełnić swoich marzeń i są nieszczęśliwi. Następnym bohaterem, którego przedstawię jest Scrooge z „Opowieści wigilijnej”. Człowiek bardzo skąpy, nie liczący się z innymi, o ogromnym majątku. Scrooge tak jak inni moi bohaterowie nie umiał poradzić sobie z manią wyższości i z nadmiernym bogactwem. Miał serce z kamienia, nawet w wigilię Bożego Narodzenia odmówił ludziom biednym, potrzebującym pomocy. Na jego przykładzie możemy zobaczyć co dzieje się z takimi ludźmi. W pogoni za pieniądzem tracą rodzinę, przyjaciół i co najważniejsze dobrą wolę oraz zapominają co to miłość a tym samym stają się zatwardziali na ludzkie potrzeby. Scrooge znienawidzony przez wszystkich, ukarany przez los zmienia się na lepsze. Bohater Dickensa jest genialnym przykładem na to, że nigdy nie jest za późno by zmienić swoje dotychczasowe życie. Jak ukazuje autor bycie dobrym człowiekiem nie jest trudne i nie kosztuje wiele. Scrooge potrafi wyciągnąć wnioski z błędów, co więcej potrafi i chce je naprawić, dlatego jest dla mnie postacią pozytywną. Uważam, że warto przedstawić również syna marnotrawnego z przypowieści biblijnej. Syn ten dostając od ojca połowę majątku opuścił dom aby się usamodzielnić i spróbować działać na własną rękę. Niestety świat rozrywki, szalone zabawy i towarzystwo spodobały mu się bardziej niż prawdziwe dorosłe życie, w którym trzeba być odpowiedzialnym i liczyć się z konsekwencjami. Każdego dnia bawiąc się tracił coraz więcej pieniędzy, aż w końcu roztrwonił cały majątek ojca i zostając bez niczego postanowił wrócić do domu. Przypowieść biblijna o synu marnotrawnym ukazuje miłosierdzie Boże, ale także problem, który dotyczy współczesnej młodzieży. Młodzi ludzie nie liczą się z problemami i nie myślą odpowiedzialnie. Skłonni do hucznych zabaw, tracą wiele pieniędzy, na które ich rodzice ciężko pracują. Z pustym portfelem wracają do domu, niestety z myślą o kolejnym przypływie gotówki i kolejnej imprezie. Kolejną postacią wartą uwagi jest Izabela Łęcka, bohaterka powieści Bolesława Prusa „Lalka”. Wywodzi się z arystokratycznej rodziny, która ma bardzo poważne kłopoty finansowe. Izabela jest niezwykle piękną kobietą, która przyciąga spojrzenia każdego mężczyzny. Niestety tak samo jak piękna, jest próżna i wyrafinowana. Łęcka dzięki swojemu ojcu nigdy nie zaznała biedy. Tomasz Łęcki bardzo dbał o to, aby jego córka zawsze była otoczona luksusowymi przedmiotami oraz otrzymywała wszystkie dobra o jakich tylko zamarzy, dlatego też ukrywał przed nią faktyczny stan majątku rodziny. Łęcka umiejętnie potrafiła wykorzystać swoje atuty w postaci urody. Wiedziała jakie wrażenie wywiera na mężczyznach, dlatego pozwalała sobie na różnego rodzaju gierki z nimi. Jej idealny kandydat na męża nie dość, że miał być niezwykle piękny to do tego nieprzyzwoicie bogaty. Pieniądze i chęć życia w luksusie przysłaniały jej cały świat. Dobra materialne były najważniejsze i nic nie było w stanie ich przebić- nawet miłość Stanisława Wokulskiego. Uczucie jakim Wokulski obdarzył Izabelę, nie wywarło na niej większego wrażenia. Kandydat nie nadawał się na idealnego męża, ponieważ nie był tak piękny jak posąg Apolla, mimo iż posiadał wystarczające środki finansowe to Izabeli nie odpowiadało to, że był kupcem. Izabela jest klasyczną femma fatal, która niszczy mężczyzn zakochanych w niej. Pustka jej charakteru w połączeniu z uczuciami jakie wywołuje, pokazuje nam jaką tak naprawdę jest osobą. Łęcka to negatywna postać, która jest pozbawiona wszelkich skrupułów. W pogoni za dostatnim życiem zatraciła zdrowy rozsądek. Dlatego dziwi fakt, że tak porządny człowiek jak Stanisław Wokulski zakochał się w tak pustej, próżnej i pozbawionej wyższych uczuć kobiecie. Kolejnym, a zarazem ostatnim bohaterem jakiego przedstawię jest Harpagon, który został wykreowany przez Moliera. Harpagon był człowiekiem utrzymującym się na wysokim poziomie, jednak był on skąpcem, któremu z trudem przychodziło wydanie każdego talara. Swojej służbie nie wynagradzał zbyt dobrze i źle ją traktował. Był on człowiekiem tak brutalnym, bez serca i zaślepionym pieniędzmi, że nawet głodził swoje konie. Bohater żył w ciągłej obawie o swoje pieniądze i upatrywał się w ludziach potencjalnych złodziei. Harpagonowi jeszcze było mało tego, co ma i aby się dorobić, zajmował się lichwą. Bohater miał 2 dorosłych dzieci. Kleanta oraz Elizę, które przez jego sknerstwo i chciwość cierpiały, gdyż mimo dorosłości, nadal zależne były od jego łaski oraz pieniędzy. Wobec nich nie okazywał uczuć rodzicielskich, dzieci były dla niego ciężarem, gdyż pochłaniały jego bogactwo. Upokarzał ich na każdym kroku. O swojej córce powiedział: „Duża dziewczyna, nieprawdaż? Ale źle zielsko zawsze prędko rośnie”. Harpagon to przykład postaci, której pieniądze przysłoniły cały świat. Nie było dla niego wartości ważniejszych i cenniejszych niż środki finansowe. Jest to również idealny bohater, który może służyć jako swego rodzaju przestroga przed zatraceniem właściwej drogi w życiu. Podsumowując moją pracę warto zastanowić się czy i my czasem nie popełniamy błędów stawiając pieniądze na najwyższym szczeblu? Czy w naszych rodzinach liczy się przede wszystkim miłość i bliskość drugiej osoby? Zwracając uwagę na moich bohaterów literackich można zobaczyć jak niewiele trzeba by zostać otumanionym przez majątek i jak pod wpływem dóbr materialnych można zepsuć swoją duszę i otoczyć się w życiu pustką i nicością, która nigdy nie będzie wartościowa. Pamiętajmy więc, że pieniądze nie są najważniejsze, że bycie bogatym to nie wszystko! Liczy się przede wszystkim miłość, przyjaźń i rodzina.