Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna jest państwem położonym w Azji wschodniej zajmującym północną część półwyspu Koreańskiego. Korea w 1945 roku została wyzwolona spod okupacji japońskiej przez ZSRR i USA. ZSRR zajęło Koree od północy natomiast USA od południa a granica między wojskami została ustalona na 38 równoleżniku. Początkowo miało powstać wspólne zjednoczone państwo koreańskie, ale z powodu zimnej wojny powstały dwa oddzielne – komunistyczne w strefie wpływów ZSRR i na południu w strefie wpływów USA. Datą powstania KRDL jest 9 września 1948 roku. W 1950 roku armia KRLD przekroczyła 38 równoleżnik rozpoczynając wojnę koreanską. Zakonczyła się ona w 1953 roku wyniszczeniem kraju, śmiercią 1,5 miliona ludzi oraz trwałym podziałem półwyspu koreańskiego. Sama Korea północna oficjalnie od początku swojego istnienia jest republiką socjalistyczną, ale tak naprawdę ma wszystkie cechy i jest państwem o ustroju totalitarnym. Używając definicji cech Friedricha i Brzezińskiego oraz Normana Daviesa możemy tego dowieść w następującej tabeli:

Cechy Państwa totalitarnego Cechy ustroju KRLD Oficjalna Ideologia Ideologia Dżucze „10 Zasad Idei Jedności” System monopartyjny Narodowy Frontu Zjednoczenia Ojczyzny Kult jednostki Kim Dzong Un „10 Zasad Idei Jedności” „gangsterstwo” Czystki w partii Propaganda i kontrola mediów PPK kontroluje wszystkie media Wróg zewnętrzny Kapitalizmu Wróg wewnętrzny Reakcja, kontrrewolucjoniści Cenzura prewencyjna Agencja Bezpieczeństwa Publicznego i Agencja Bezpieczeństwa Narodowego Rozbudowany aparat represji Obozy koncentracyjne Ateizacja społeczeństwa Prześladowanie chrześcijan

Z historii wiadomo, że totalitaryzm zawsze łamał prawa człowieka. Oczywiście Korea Północna by zachować pozory ich przestrzegania podpisała wszystkie dokument dotyczące praw człowieka i dziecka, ale z powodów ideologicznych i politycznych ich nie przestrzega. Również dokumenty w KRLD razem z konstytucja daje szerokie prawa obywatelskie, co jednak nijak ma się do rzeczywistości. Tyczy się to również oficjalnej ideologii Dżucze, która została wprowadzona, przez Kim Ir Sena, która nijak ma się do rzeczywistości w KRLD poza metodami pracy i polityka zagraniczną założone w tej doktrynie wolności i prawa nie są stosowane. Jedną z zasad Dżucze jest metoda czonsan-ri polegająca na odpowiedzialności urzędników i przywódców oraz ich aktywne uczestniczenie w zleconych przez nich zadaniach. Oficjalnie metoda ta została wprowadzona, co jednak nijak niema się do wszechobecnego kolektywizmu. Poza ideologią Dżucze istnieje także dokument o nazwie „10 Zasad Idei Jedności” został on wprowadzony w 1974 roku. Jest to dokument, którego zapisy wprowadzają kult jednostki „wodza”, którego znieważenie mimo zapisanych w konstytucji i „Dziesięciopunktowy programie wielkiej konsolidacji całego narodu w imię zjednoczenia Ojczyzny” praw jest surowo karane i uznawane za zdradę oraz podburzanie ludu. Jest to swoiste pogwałcenie prawa pierwsze generacji a mianowicie wolność myśli i słowa. W Korei jest bardzo rozbudowany aparat kontroli i represji, który zajmuje się ściganiem i sądzeniem przeciwników reżimu. Z relacji osób, którym udało się uciec z obozów i samej Korei Północnej wiemy jak działają te dwa aparaty. Agencje bezpieczeństwa mogą cię aresztować i uwięzić za wiele rzeczy. Najczęściej ludzie są więzieni za próbę ucieczki z Korei, za słuchanie południowo koreańskiego radia, działalność przeciw i obrażenie reżimu oraz za przewinienia członka i pochodzenie rodziny. W czasie śledztwa są stosowane tortury a proces jest albo nierzetelny albo w ogóle do niego nie dochodzi. Często do obozów trafiają całe rodziny, które mimo prawa do równości wobec prawa są klasyfikowane na rodziny bohaterskie (dobre) i reakcyjne (złe).Na przykład za to, że twój dziadek był opozycjonistą możesz trafić do obozu z cała rodziną, ponieważ w Korei działa system zakładający, że reakcjonizm trzeba wykorzenić do trzeciego pokolenia. Również mimo prawa do wolności oraz do prawa do korzystania z dóbr kultury krajowej i światowej za słuchanie zagranicznego radia można zostać skazany wraz z całą rodziną za zdradę. W samych obozach, które można porównać do hitlerowskich i radzieckich obozów koncentracyjnych są łamane wszystkie prawa człowieka. Trafienie do obozu może oznaczać pozbawienie praw obywatelskich oraz jeśli się trafi do obozu tzw. Trzeciej kategorii lub drugiej może oznaczać śmierć. Z relacji więźniów i strażników obozów wiemy, że dochodzi tam do bestialskich czynów takich jak zagładzanie ludzi, publicznych egzekucji oraz niewolniczej pracy w zerowych warunkach sanitarnych. W obozach wielu ludzi znajduje się za nic, ponieważ reżim potrzebuje taniej siły roboczej. Rząd Korei obliczył, że co roku trzeba aresztować 10 tysięcy ludzi i przetrzymywać ich w obozach 10 lat a później wypuszczać z okazji urodzin wielkiego wodza. W ten sposób łamane są prawa do wolności. Oczywiście poza obozami prawa człowieka również nie są przestrzegane. Najczęściej łamane prawa to prawa pierwszej generacji. Ludzie są podstałą kontrolą państwa, które ingeruje w ich życie prywatne oraz bombarduje ich propagandą z kontrolowanych przez partie mediów. Media, które nie są wolne przekazują często sfałszowane lub nijak zgodne z rzeczywistością informacje o sytuacji w kraju i zagranicą. Oczywiście w samym kraju działa cenzura korespondencji a podsłuch są wszechobecne, o czym mówi jeden z byłych więźniów w KRLD Shin Sang-ok, który więzieniu dowiedział się, że jeden z współwięźniów trafił do więzienia za to, że nazwał, Kim Ir Sena Świną. Wypowiedział te słowa w pustym pokoju, w którym znajdował się podsłuch. Również Shin Sang-ok opisał to, że do więzienia trafiali ludzie kompetentni i pożyteczni, ale będący zagrożeniem i wrodzy oficjalnej ideologii. W samej Korei istnieją trzy partie i dwa związki zawodowe, ale wszystkie są pod kontrola władzy, więc jak można się domyślić w Korei niema żadnej legalnej opozycji i niezależnego związku zawodowego, mimo że Korea północna wielokrotnie deklarowała prawo do legalnej opozycji. Oczywiście każda próba stworzenia opozycji kończy się uwięzieniem lub śmiercią jej liderów. O prawach wyborczych i do demokracji niema, co wspominać, bo to oczywiste, że jeśli niema legalnej opozycji to i niema sprawiedliwych wyborów i demokracji. Oczywiście jak w każdym państwie totalitarnym reżim dąży do ateizacji społeczeństwa, co mu się udało w większym stopniu, ponieważ ateistami jest 65% mieszkańców Korei. Pozostałe religie, które w większości są częścią kultury Korei nie są prześladowane przez rząd, ale chrześcijaństwo jest uznawane za element wrogi i kontrrewolucyjny i jest w Korei prześladowane. W KRLD jest także łamane prawo do swobody miejsca pobytu. Normalny człowiek nie może zmienić miejsca zamieszkania bez pozwolenia Agencji Bezpieczeństwa, również sam reżim, co 3-4 lata przeprowadza przesiedlanie ludności oraz przesiedla na prowincje elementy niepewne politycznie. W wielu raportach międzynarodowych podkreśla się, że klęska głodu spowodowana złą polityką reżimu oraz prześladowania i kontrola społeczeństwa poprzez publiczne egzekucje, zasadę, kto nie pracuje ten nie je i aresztowania jest gwałceniem elementarnego prawa do życia. Prawa kobiet w Korei również są łamane prawie pod każdym względem. W konstytucji KRLD zostało zapisane równouprawnienie, ale nie jest ono w praktyce przestrzegane. Rola kobiety została zdegradowana albo do gospodyni domowej albo robotnicy. We władzach Korei północnej niema prawie ani jednej kobiety. Kobiety często, kiedy dochodzi do aresztowani są przymuszane do rozwodu oraz odseparowane od dzieci, co jest pogwałceniem praw drugiej generacji. Kobiety często próbując uciec z KRLD do Chin gdzie często wpadają w ręce handlarzy żywym towarem gdzie są gwałcone i przymuszane do prostytucji oraz sprzedawane, jako żony dla chińskich mężczyzn. W samej Korei północnej oficjalnie niema prostytucji, ale tak na prawdę istnieje kontrolowana przez władze a na porządku dziennym jest oddawanie się kobiet dygnitarzom w zamian za przyjęcie do partii. Również w Korei ma miejsce bardzo zła sytuacja dziedzic mimo podpisania przez KRLD Konwencji Praw Dziecka. Dzieci razem z rodzicami i dziadkami trafiają do obozów koncentracyjnych gdzie chodzą do szkoły, ale tak naprawdę pracują w ramach specjalnych programów państwowych, z których są rozliczani nauczyciele a nie z postępów w nauce. Często w czasie wykonywania tych programów dzieci są bite i poniżane przez nauczycieli a podczas pracy dochodzi do wypadków śmiertelnych. Dzieci również musza przezywać przymuszone rozwody rodziców oraz maja na zawsze wpisane w dowodzie osobistym, że przebywały w obozie i są z rodziny reakcyjnej, co utrudnia im życie. Podsumują można dojść do wniosku, że w Korei północnej dochodzi do łamania wszystkich praw człowieka. Wielu specjalistów podkreśla, że tak naprawdę nieznany skali bestialstwa, do jakiej dochodzi za tą ostatnią Żelazną kurtyną odcięta od świata i przekonamy się o tym dopiero wtedy, kiedy reżim w Korei Północnej upadnie i dojdzie do zjednoczenia. Jeśli kiedyś do tego dojdzie może być to widok wstrząsający jak to miało miejsce po holokauście gdzie również zamykano ludzi w obozach koncentracyjnych różniących się tylko jednym od tych koreańskich – komorami gazowymi.

Bibliografia: • Wikipedia pl • „Korea Północna za zasłoną”; Redakcja naukowa: Prof. Andrzej Rzepiński, Joanna Hosaniak; Tłumaczenie: Joanna Hosaniak; Helsińska Fundacja Praw Człowieka Warszawa 2004 • „Dziesięciopunktowy program wielkiej konsolidacji całego narodu w imię zjednoczenia Ojczyzny”; Kim Ir Sen • „Filozofia Dżucze – samoistna filozofia rewolucji”; Kim Dong Il • „Problem łamania praw człowieka w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej”; Dariusz Lewkowicz