Na wstępie zadajmy sobie pytanie czym jest przyroda? Przyroda to nieodzowny skladnik tworzacy wraz z innymi swiat. Przyroda towarzyszyla czlowiekowi od samego początku, sięgając powstania świata. To dzieki niej zyjemy, to ona uwalnia zmysly, pozwala czuc sie nam wolnymi. Dzieki przyrodzie odrywamy sie od rzeczywistosci, otaczamy się jej pięknem. Przyroda jest, byla i bedzie wokol nas, dlatego nie przezywamy jej na codzien, jest dla człowieka czymś oczywistym. Jej obecnosc jest naturalnym faktem, z powodu ktorego czlowiek nie potrafi ocenic wartosci jaka reprezentuje. Niejednokrotnie tworzyla ona nastroj zarowno w dzielach literackich, malarskich, jak i filmowych. Byla inspiracja dla rzeszy artystow, ktorzy swoja fascynacje przedstawiali tworzac niezapomniane pamiatki sztuki. Już w odrodzeniu w tworczosci Jana Kochanowskiego przyroda tworzyla pewien lad i harmonie. Goscila ona przede wszystkim w “Piesniach”, gdzie wystepowala nawet jako samodzielny element calosci. Wyraznie widoczne jest to w “Piesni swietojanskiej o Sobotce” w czesci Panny VI i XII. Pozostale czesci pomagaja autorowi uzewnetrznic jego uczucia, czyli sa jedynie narzedziem pomocniczym. Natura i jej przemiany pobudzaja czlowieka do zycia, napelniaja go radoscia i checia dzialania. Poeta zachwala jej piekno, a zycie na wsi na jej lonie uwaza za sielanke. Niepodwazalnie wazna epoka kultywujaca przyrode byl romantyzm. Tworcy tego okresu nadali jej ogromne znaczenie, ktore stalo sie mitem, zyjacym po dzis dzien. Natura, ktora dotychczas pelnila role ozdobnika, role tla, na ktore nalozone byly zdarzenia i bioracy w nich udzial bohaterowie, zaczela zyc wlasnym zyciem. To ona stala sie glownym tematem utworow lub tez byla bardzo waznym elementem tworzacym calosc dziela. Szalenie znaczacy element zycia czlowieka zostal zauwazony i wywyzszany na plotnie i papierze. Okres romantyzmu w swoim zainteresowaniu przyroda nawiazal do tradycji renesansu, ale ukazal ja zupelnie inaczej. W oczach romantykow byla ona potezna, czesto zlowieszcza. Zawierala elementy fantastyki, wierzen ludowych. Tworcy romantyczni upatrywali w naturze pierwiastkow metafizycznych. Zgodnie z panteistyczna filozofia przyrode utozsamiano z Bogiem, ktory okrywal sie jej plaszczem. Kontrast pomiedzy przemijalnym zywotem czlowieka a corocznym odradzaniem sie przyrody byl doskonalym dowodem na jej potege i wspanialosc.Pisarze romantyczni uciekajac w jej glab, pragneli wprowadzic czytelnika w nastroj panujacy w utworze. Poprzez nature usilowali jak najdokladniej przytoczyc emocje, jakie obecne byly przy tworzeniu dziela i te, ktore powinny pojawic sie przy jego odbiorze. Romantycy bowiem uwazali, ze natura ma charakter duchowy, dlatego niejednokrotnie nadawano jej charakter spirytualistyczny, czego oddzwiekiem stala sie ogromna ilosc utworow stanowiacych o przyrodzie,a ktore pochodza z tego okresu.