W początkowych fragmentach książki Mickiewicza pt. “Pan Tadeusz” można znaleźć bardzo niewiele informacji na temat Jacka Soplicy. Wiemy, że był wdowcem i miał syna, Tadeusza, tytułowego bohatera działa Adama Mickiewicza. O jego losach dowiadujemy się dopiero pod sam koniec “Pana Tadeusza”. Jak się okazuje, pomimo tego, że przez większość trwania akcji w książce nie ma zbyt wielu wzmianek o Jacku, jest on jednym z głównych bohaterów dzieła Mickiewicza i towarzyszy nam praktycznie od jego samego początku. Jacek Soplica uciekł z rodzinnego domu w młodym wieku. Tadeusza oddał pod opiekę swojemu bratu – Sędziemu. Uciekł z domu i przywdział sutannę, został księdzem bernardynem. Przyczyną jego ucieczki, jak na prawdziwego bohatera romantycznego przystało, była nieszczęśliwa miłość i zbrodnia, której się przez nią dopuścił. Jacek był nieszczęśliwie zakochany w pewnej pięknej dziewczynie, która była córką wysokiego rangą urzędnika – Stolnika. Jacek ze Stolnikiem żył w przyjacielskich stosunkach, Stolnik darzył go sympatią. Niestety nie chciał mu oddać własnej córki, twierdząc, że Soplica nie jest jej godzien, a małżeństwo pomiędzy jego córką, a kimś pokroju Soplicy to istny mezalians. Jacek przyjął ten fakt z honorem. Ożenił się z prostą wieśniaczką, spłodził syna. Nie był jednak szczęśliwy, zaczął pic. Depresja, której doświadczył i problemy alkoholowe skłoniły go do podjęcia radykalnej decyzji, której później bardzo żałował. Postanowił bowiem zamordować Stolnika. Ten krok na nic się nie zdał, nie poślubił swojej ukochanej, a na dodatek zmarła mu żona, którą od tej pory również miał na sumieniu. Depresja pogłębiła się na tyle, że Jacek zdobył się na kolejny, brzemienny w skutkach dla jego życia krok. Jak już wspomniałem wcześniej, postanowił uciec z rodzinnego domu i przywdziać sutannę. Zmienił nazwisko na Robak, co świadczy o tym, że miał siebie za nic. Robak oddał swoje życie Bogu i ojczyźnie. Twierdził, że tylko tak może oczyścić swoją duszę z grzechów. Dużo podróżował poza granice Polski, zdobywał informacje bardzo istotne dla narodowej sprawy i przekazywał je potem na ziemiach polskich komu trzeba. Przygotowywał powstanie na Litwie przeciwko Moskalom. Zmarł wskutek odniesionych ran w późniejszej potyczce z Rosjanami. Jacek Soplica z pewnością był bohaterem romantycznym. Co prawda w jego biografii nie można wskazać wszystkich ogólnie przyjętych elementów biografii bohatera romantycznego, ale te najważniejsze są. Był bowiem nieszczęśliwie zakochany, popełnił nieetyczny czyn w ważnej dla niego sprawie, podróżował, był wielkim patriotą, a przede wszystkim przez większość swojego życia cierpiał i chciał odkupić swoje winy.