Decydujące znaczenie dla sektora publicznego ma nieprywarna własność majątku, który służy władzy i administracji państwowej oraz publicznym instytucjom usługowym. Znajduje się on w użytkowaniu publicznym i jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. W wymiarze realnym (rzeczowym) majątek publiczny stanowią określone dobra, w tym nieruchomości i inne rzeczy przeznaczone do użytku publicznego, których właścicielem jest państwo lub związki publicznoprawne (np. gminy). Chodzi głównie o bogactwa naturalne, lasy, wody, drogi, budynki użyteczności publicznej, urządzenia infrastruktury technicznej i społecznej oraz rezerwy państwowe (np. paliw, żywności). Do realnego obszaru zalicza się również majątek Skarbu Państwa, przedsiębiorstw państwowych i innych państwowych jednostek organizacyjnych -wydzielony do prowadzenia działalności gospodarczej na zasadach rynkowych. Majątek publiczny jest wyodrębniony i organizacyjnie powierzony w zarząd określonych podmiotów, aby realizować społeczne i gospodarcze zadania państwa.