Obraz ojcowskich uczuć. Przedstaw zagadnienie, wykorzystując wnioski z analizy i interpretacji fragmentów powieści Honoriusza Balzaka. Zwróć uwagę na sposób ukazania emocji.

Ojciec Goriot to jedna z części cyklu powieściowego ,, Komedia ludzka ’’ Honoriusza Balzaka. Powieściopisarz ukazał w swoim dziele, składającym się z 97 utworów, obraz społeczeństwa francuskiego w pierwszej połowie XIXw. Balzak z dużą wnikliwością opisał stosunki społeczne, obyczaje, styl życia i poglądy Francuzów. Nie trudno dostrzec, że ich postępowaniem często rządzi żądza władzy, posiadania, są zdolni o bezwzględną walkę, aby wspiąć się w hierarchii społecznej. Wygrywają silniejsi, ci którzy potrafią dzięki sprytowi, determinacji osiągać zamierzone cele.

Ojciec Goriot to jedna z części cyklu powieściowego ,, Komedia ludzka ’’ Honoriusza Balzaka. Powieściopisarz ukazał w swoim dziele, składającym się z 97 utworów, obraz społeczeństwa francuskiego w pierwszej połowie XIXw. Balzak z dużą wnikliwością opisał stosunki społeczne, obyczaje, styl życia i poglądy Francuzów. Nie trudno dostrzec, że ich postępowaniem często rządzi żądza władzy, posiadania, są zdolni o bezwzględną walkę, aby wspiąć się w hierarchii społecznej. Wygrywają silniejsi, ci którzy potrafią dzięki sprytowi, determinacji osiągać zamierzone cele.

  Głównym bohaterem powieści  ,, Ojciec Goriot '' Honoriusza Balzaka jest sześćdziesięcioletni starzec Jan Joachim Goriot , ojciec  dwóch córek Anastazji i Delfiny. Fabrykant  i spekulant dorobił się majątku  w czasie Rewolucji Francuskiej  na handlu mąką. W 1813 roku  jako bardzo zamożny człowiek wycofał się z interesu. W utworze Balzak przedstawia bogactwo uczuć ojca, który dla swojej rodziny, córek jest gotowy poświęcić wiele: własne szczęcie, bogactwo, honor. Z olbrzymią determinacją walczy o szczęście, pozycję społeczną oraz dostatnie życie córek. Goriot owdowiał, ale udało mu się wydać swoje córki korzystnie za mąż : Anastazja została żoną hrabiego de Restaud, a Delfina mogła szczycić się tytułem baronówny po małżeństwie z baronem de Nucingen.

     Duma z córek danego handlarza musiała zmierzyć się z poczuciem wstydu, jakie czuły Anastazja i Delifna myśląc o swoich plebejskiej genologii. Córki wstydzą się swojego ojca, jednak nie mają skrupułów, aby korzystać z jego majątku, aby spełniać swoje zaścianki. Wsparcie z jakiego korzystają doprowadza ojca do ruiny i skrajnej nędzy. Ojciec nie potrafi już  spełniać życzeń córek, wydaje się, że ich zaścianki nie mają końca. Ojciec Goriot przypłaca bezradność wobec tragicznej sytuacji  materialnej udarem mózgu, umiera samotnie, zapomniany przez córki. Przed śmiercią  wysyła do córek wiadomość z prośbą o wizytę, chciałby je pożegnać . Darzy córki miłością, są sensem jego życia. W ostatniej chwili, w momencie śmierci nie troszczy się o siebie, wysyłając informacje o chorobie, prosi, aby nie przestraszyć córek. W jego postępowaniu nie ma miejsca na egoizm, jest tylko  miejsce na ojcowską miłość.