„ Dr Judym to człowiek słaby o dobrych intencjach” – H. Ch. Sorensen. Odwołując się do zamieszczonych fragmentów „Ludzi bezdomnych” Stefana Żeromskiego i znanego Ci zakończenia utworu, uzasadnij słuszność powyższej opinii

Doktor Tomasz Judym jest głównym bohaterem powieści pt.“Ludzie bezdomni”. Był to człowiek obyty, wykształcony oraz wrażliwy na piękno otaczającego go świata. Mimo wszystko wielokrotnie udowodnił, że przeceniał swoje możliwości, pokazując słabość i brak konsekwencji w działaniu. Judym jako lekarz z doświadczeniem zdobytym we Francji chciał pomagać ludziom biednym. Chęć ta wynikała z tego, że sam był kiedyś biedny. Czuł tym samym wstyd wynikający z jego pochodzenia i ogarniający go obowiązek spłacenia długu względem biedniejszej części społeczeństwa.

Doktor Tomasz Judym jest głównym bohaterem powieści pt.“Ludzie bezdomni”. Był to człowiek obyty, wykształcony oraz wrażliwy na piękno otaczającego go świata. Mimo wszystko wielokrotnie udowodnił, że przeceniał swoje możliwości, pokazując słabość i brak konsekwencji w działaniu. Judym jako lekarz z doświadczeniem zdobytym we Francji chciał pomagać ludziom biednym. Chęć ta wynikała z tego, że sam był kiedyś biedny. Czuł tym samym wstyd wynikający z jego pochodzenia i ogarniający go obowiązek spłacenia długu względem biedniejszej części społeczeństwa. Jest on samotnym społecznikiem - idealistą spisanym na porażkę. Doktor był bezdomny w sensie dosłownym i w przenośni. Uważał on, że szczęście i dobro innych ludzi jest ważniejsze od jego własnego. W pewnym okresie własnego życia Judym prowadził rozbudowane życie towarzyskie które próbował godzić z własnym powołaniem. Było to jednak dość trudne. Rankiem leczył chorych przeważnie młodych, natomiast popołudniami i wieczorami przebywał w otoczeniu dostatku i pięknych dam. Największym problemem Judyma był słomiany zapał oraz lęk przed trudnościami. Gdy tylko jakieś napotykał zmieniał otoczenie i zaczynał wszystko od początku. Kieruje się emocjami nie rozsądkiem. Jako przykład można przedstawić tutaj pracę doktora która została odtrącona przez grono uznanych lekarzy. Tomasz stwierdził w niej że chorobie trzeba zapobiegać a nie tylko leczyć. Nie podaje konkretnych argumentów i zbytnio angażuje się w sprawę. Nie potrafi racjonalnie ocenić własnych możliwości i wiedzy. Nie wykorzystuje jej w pracy. Załamują go najmniejsze niepowodzenia. Wyjeżdża z Cisów w czasie gdy był tam najbardziej potrzebny. Nie chce współpracować z innymi co wpływa niekorzystnie na jego życie. Judym byl człowiekiem o dobrych i szlachetnych intencjach, jednak jego słaba wola oraz niechęć do rozwiązywania problemów i łatwego życia nie pozwoliła mu odnieść sukcesu. Tomasz jest rozdarty wewnętrznie. Najlepiej ukazane jest to w ostatniej scenie utworu. Symbolem tego rozłamu jest rozdarta sosna. Bohater musi wybrać pomiędzy miłością do Joasi, a chęcią pomocy innym. Bohater nie potrafi docenić nawet najszczerszych uczuć. Kocha Joanne, jednak nie czuje się spełniony w miłości. Jest ona niżej w hierarchii niż potrzeba leczenia. Reasumując, Judym jest postacią złożoną i pełna sprzeczności. Dzięki swoim ambicjom i pomocy ciotki otrzymuje gruntowne wykształcenie które pomaga mu się wybić z nizin społecznych. Doktor Judym całe swoje życie podporządkował pracy. Próbował przekonać ludzi wpływowych, oraz bogatych do swoich racji i zaprzestać bierności tej grupy społecznej wobec najbiedniejszych. Poświęcił on własne szczęście by pomóc innym i spłacić dług wobec najniższej grupy.