Analizując podane fragmenty powieści Zofii Nałkowskiej Granica, przedstaw obraz Justyny i jej związku z Zenonem w oczach różnych bohaterów powieści. W kontekście całej powieści wyjaśnij, jakie konsekwencje wynikają z zestawienia odmiennych s

Podane fragmenty pochodzą z powieści Zofii Nałkowskiej pt. „Granica ”. Przedstawiają one obraz Justyny i jej związku z Zenonem w oczach poszczególnych bohaterów książki. Pokazują również, jak wielki wpływ na życie obojga bohaterów miał mylny pogląd na osobę Justyny i jej relacje z Zenonem. Analizując pierwszy z przytoczonych fragmentów należy zwrócić uwagę, że opisuje on stosunek Pani Żanci do Justyny, Na początku akceptuje ją wyłącznie ze względu na miłość do syna.

Podane fragmenty pochodzą z powieści Zofii Nałkowskiej pt. „Granica ”. Przedstawiają one obraz Justyny i jej związku z Zenonem w oczach poszczególnych bohaterów książki. Pokazują również, jak wielki wpływ na życie obojga bohaterów miał mylny pogląd na osobę Justyny i jej relacje z Zenonem. Analizując pierwszy z przytoczonych fragmentów należy zwrócić uwagę, że opisuje on stosunek Pani Żanci do Justyny, Na początku akceptuje ją wyłącznie ze względu na miłość do syna. Z czasem staje się czymś więcej niż tylko obowiązkiem matki -„…jej prawą ręką”. Jej obraz w oczach Pani Żanci zmienił się Matka ukochanego zaczyna go wychwalać. „ Skąd ta dziewczyna ma tyle rasy”, co zapewne odnosi się do zachowania Justyny, które w niczym nie wskazuje na jej niską pozycję społeczeństwie, przynajmniej w mniemaniu matki Zenona. Z przykrością na podstawie całego fragmentu można stwierdzić, iż postrzegała ich relacje mylnie, ponieważ Justyna okazała się być jedną z wielu „zabawek” , z którymi Zenon lubi spędzać czas. Fragment drugi natomiast przedstawia stosunek samego Zenona do związku, którego jest częścią, którego w ogóle nie traktuje poważnie. Rozmyślając nad tym dochodzi do dosyć wstrząsającego odkrycia. Na początku postrzegał tę dziewczynę jako zwykłą służącą, która w ramach swoich obowiązków posiada także zaspokajanie potrzeb. W miarę upływu czasu jej wizerunek ulega zmianie w oczach Zenona , gdyż oto ta służąca staje się kochanką, wielkim problemem, a zarazem obowiązkiem, którego nijak nie da się usunąć z życia. Nagle czuje wielkie wyrzuty sumienia w stosunku do Justyny i Elżbiety. Zaczyna się przejmować losem kochanki, jednakże to, w jaki sposób ją traktuje, można zaliczyć jako nieludzki, ponieważ bawi się jej uczuciami, nie stawia od początku do końca jasno, przejrzyście. Przedostatni fragment przedstawia starania głównego bohatera powieści w usprawiedliwianiu się przed ukochaną Elżbietą: „ Ale musisz to zrozumieć, ty właśnie musisz że to nie jest jak zawsze (…) A dno jest inne”. Niestety niczego takiego nie znajduje. Ostatni z przytoczonych fragmentów ukazuje stosunek Elżbiety do Justyny. Ukochana Zenona w rozmowie z kochanką okazuje się być chłodna i bezuczuciowa. Neguje wszystkie uczucia, które łączyły ją z Zenonem. Moim zdaniem tak bardzo jest w nim zakochana, iż dla jego dobra decyduje się ustąpić, gdyż nie postrzega Justyny jako „pospolitej, kłamliwej i głupiej prostaczki” , tylko jako idealną kandydatkę dla swojego ukochanego. Ustępuje także ze względu na dziecko, gdyż nie jest w stanie poświęcić życia nowonarodzonego stworzenia. To nie jest fundament, na którym można by zbudować przyszłość .