Za mniejszość narodową zgodnie z ustawą o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym uznaje się grupę obywateli mniej liczną od pozostałej części ludności RP, w sposób istotny odróżniającą się od pozostałych obywateli językiem, kulturą lub tradycją, dążącą do zachowania tych różnic, mającą świadomość własnej historycznej wspólnoty narodowej ,którą chce wyrażać i chronić, jej przodkowie zamieszkiwali obecne terytorium RP od co najmniej 100 lat oraz utożsamia się z narodem zorganizowanym we własnym państwie. Mniejszość etniczną określą te same warunki z wyjątkiem ostatniego. Mniejszość etniczna nie utożsamia się z żadnym państwem. W polskim prawodawstwie szczególną ochronę mniejszościom narodowym i etnicznym daje wspomniana wcześniej ustawa oraz Konstytucja RP.

W Polsce do mniejszości narodowych zaliczani są : Białorusini, Czesi, Litwini, Niemcy, Ormianie, Rosjanie, Słowacy, Ukraińcy i Żydzi. Natomiast do mniejszości etnicznych Karaimi, Łemkowie, Romowie i Tatarzy. Według spisu powszechnego z 2002 roku najliczniejszą mniejszość stanowią Niemcy, a najmniej liczną Karaimi.

Mniejszosci narodowe pojawily sie w wyniku naturalnego ruchu ludnosci na przestrzeni wielu lat, w skutek zmian granic panstwowych lub powstania panstw wieloetnicznych. Jedna z przyczyn masowych wedrowek ludnosci bylo dazenie do poprawy bytu, rowniez dzis glowny kierune migracji plynie z krajow ubogich do wysoko rozwinietych. Polska jest niemal jednolita etnicznie. Przed 1989 r. wladze komunistyczne popieraly model panstwa, w ktorym trudno bylo o miejsce dla mniejszosci narodowych. Po 1989 przywrocono nalezne prawa mniejszosciom.Konstytucja zakazuje dyskryminacji oraz istnienia organizacji, których program lub działalnosc zakłada lub dopuszcza nienawiść rasową i narodowościową. Obszernie opisuje też prawa związane z swobodą wyznań religijnych. Do podstawowych praw mniejszości należy również zakaz dyskryminacji oraz istnienia organizacji, których program lub działalność zakłada albo dopuszcza nienawiść rasową i narodowościową. Odrebny artykuł Konstytucji poswięcony jest prawom mniejszości narodowych. Gwarantuje on obywatelom polskim należacym do mniejszoąci narodowych i etnicznych wolność zachowania i rozwoju własnego języka, zachowania obyczajów i tradycji oraz rozwoju własnej kultury. Zapewnia także mniejszościom narodowym i etnicznym prawo do tworzenia własnych instytucji edukacyjnych, kulturalnych i instytucji służących ochronie tozsamości religijnej oraz do uczestnictwa w rozstrzyganiu spraw dotyczących ich tozsamości kulturowej. Mogą również obsadzać swoich przedstawicieli w parlamencie.Mniejszości mają prawo do posiadania dwujęzycznych nazw miejscowości, w których mieszka duża liczba przedstawicieli danej mniejszości. W takich miejscowościach bardzo często zdarza się, że duża liczba mieszkańców jest dwujęzyczna, a w szkole są klasy dwujęzyczne

Mniejszości w Polsce podlegają mniejszej lub większej asymilacji. Bardzo często mieszkając w RP od urodzenia przedstawiciele mniejszości czują, że mają dwie narodowości. Według dzieła „Kultury narodowe u korzeni” istnieje kilka rodzajów tożsamości narodowej np. Ukraińców. Są Ukraińcy integralni posiadający wyraźne poczucie odrębności narodowej. Występuje model tzw. „Ukrainiec z Polski” podkreślający swój związek z Polska oraz Ukrainiec-Polak, który nie jest w stanie określić swojej narodowości. Ostatni typ to idealny przykład asymilacji mniejszości. Osoba czuje się Polakiem i Ukrainiec jednocześnie, czyli historie, tradycje i języki obu państw są mu dobrze znane. Najczęściej i najszybciej proces asymilacji zachodzi w szkołach. Jak wiadomo dzieci są bardziej komunikatywne i otwarte od dorosłych. Nie przejmują się stereotypami i wszelkimi różnicami kulturowymi. Dlatego bardzo ważne jest aby dzieci z mniejszości narodowych i etnicznych chodziły do polskich szkół.