Już od niepamiętnych czasów ludzie zastanawiali się nad pochodzeniem Żydów i tym dlaczego byli oni tak traktowani w przeszłości. Przecież Żyd to normalna osoba z krwi i kości tylko innego pochodzenia. Aby przybliżyć szanownej komisji moją prace na temat: Różne portrety Żydów w polskiej literaturze. Omów temat odwołując sie do wybranych utworów. Chciałbym ukazać najpierw historię Żyda i jego losy. Żyd- Pochodzi z ludu semickiego, posługuje się językiem hebrajskim. W XVIII w p.n.e – do I w n.e zamieszkiwał na terenach Palestyny. Żydzi to wyjątkowy naród. W Biblii przedstawiony jako wybrany przez Boga. Niestety jest to też naród, który przez długie wieki nie miał własnej ojczyzny. Żydzi osiedlali się w różnych krajach i z czasem zaczynali traktować te kraje jako własne. W Polsce obecni byli przynajmniej od XI w., ale zupełnie różnili się od miejscowych pod względem obyczajowym i religijnym. Do Polski przybywali jednak chętnie, byli tu bowiem na ogół lepiej traktowani niż w innych krajach. Powodem takiego stanu były specjalne przywileje, posiadanie samorządu i odrębności prawnej, zagwarantowanych przez monarchów. Współżycie społeczności polskiej i żydowskiej nie zawsze opierało się na tolerancji, życzliwości czy wzajemnej pomocy. Pozycja jaką mieli Żydzi w handlu i skarbowości, potęgowały atmosferę wzajemnej nieufności, uprzedzenia. W szybko bogacących się Żydach Polacy widzieli główną przyczynę własnej nędzy i życiowej niezaradności. Polacy zaczęli odbierać Żydów przez stereotypy jakie na ich temat stworzono. Żydem nazywa się człowieka, którego działalność budzi dezaprobatę – bez względu na jego pochodzenie. „Żyd” to synonim czegoś, z czym się Polak nie zgadza i odrzuca.