Na wstępie należałoby wyjaśnić co to jest socjalizacja -(z łaciny socialis – społeczny). Jest to proces przyswajania przez jednostkę wiedzy, umiejętności, wzorów zachowań, norm i wartości przekazywanych jej przez społeczeństwo i obowiązujących we współżyciu z innymi ludźmi oraz umiejętności niezbędnych dorosłej osobie. Jest rezultatem wpływów zamierzonych (wychowania) i niezamierzonych. Socjalizacji dokonuje się poprzez oddziaływanie środowiska społecznego (np. rodziny, kolegów), osób (np. nauczyciela), instytucji (np. szkoły) i mas mediów (np. telewizji). Są to czynniki, które mogą zarówno pomóc, jak i zakłócić prawidłowy proces socjalizacji dziecka. Jeżeli chodzi o rodzinę, to jest ona niewątpliwie najważniejszym środowiskiem społecznym, w którym przebiega proces rozwoju dziecka, jego uspołecznienie, zdobywanie doświadczenia, jak i rozwój tożsamości społecznej. Bardzo ważne jest to, aby w procesie socjalizacji osoby, które mają wpływ na kształtowanie się osobowości dziecka miały taki sam system wartości, jaki przekazują mu rodzice. Najważniejszym zadaniem wychowawczym będzie przekazanie i rozwijanie tradycji, nauki umiejętnego postrzegania norm społecznych, a także wpojenie dziecku jego własnej i cudzej wartości, tworzenia czegoś nowego, poszanowanie odmienności innych ludzi.