Główne podmioty (państwowe i niepaństwowe) funkcjonujące w środowisku bezpieczeństwa globalnego i regionalnego.

Główne podmioty (państwowe i niepaństwowe) funkcjonujące w środowisku bezpieczeństwa globalnego i regionalnego. Podmiotem bezpieczeństwa mogą być wszystkie jednostki mające własne interesy i wyrażające ambicje realizacji tych interesów. Mogą to być pojedynczy ludzie, różne grupy społeczne, narody, społeczności międzynarodowe, czy wreszcie cała ludzkość. Stosownie do tego możemy wyodrębniać różne rodzaje bezpieczeństwa: indywidualne (osobowe, personalne), grupowe (rodowe, plemienne), narodowe (państwowe), międzynarodowe (regionalne, globalne). Bezpieczeństwo globalne to zdolność zapewnienia rozwoju cywilizacji światowej, przeciwdziałania i zapobiegania katastrofom naturalnym w wymiarze globalnym oraz ochrona systemu wzajemnych relacji społeczności światowej przed destabilizacją, kryzysami, konfliktami zbrojnymi i wojnami.

Główne podmioty (państwowe i niepaństwowe) funkcjonujące w środowisku bezpieczeństwa globalnego i regionalnego.

Podmiotem bezpieczeństwa mogą być wszystkie jednostki mające własne interesy i wyrażające ambicje realizacji tych interesów. Mogą to być pojedynczy ludzie, różne grupy społeczne, narody, społeczności międzynarodowe, czy wreszcie cała ludzkość. Stosownie do tego możemy wyodrębniać różne rodzaje bezpieczeństwa: indywidualne (osobowe, personalne), grupowe (rodowe, plemienne), narodowe (państwowe), międzynarodowe (regionalne, globalne).

Bezpieczeństwo globalne to zdolność zapewnienia rozwoju cywilizacji światowej, przeciwdziałania i zapobiegania katastrofom naturalnym w wymiarze globalnym oraz ochrona systemu wzajemnych relacji społeczności światowej przed destabilizacją, kryzysami, konfliktami zbrojnymi i wojnami. Bezpieczeństwo globalne polega na zapobieganiu, przeciwdziałaniu i zwalczaniu (likwidacji) zagrożeń dla żywotnych interesów planety traktowanej jako jedność i całość. Ma kontekst obiektywny, naturalny, niezależny od woli i starań ludzkości. Jest następstwem odwiecznych, naturalnych procesów rozwojowych, przestrzennej ekspansji cywilizacyjnej. Bezpieczeństwo to ma także kontekst celowościowy, jako system bezpieczeństwa budowany dla przeciwstawienia się różnym zagrożeniom o skali globalnej. Uwikłane jest ono w wyzwania współczesności, które generują jego główne problemy. Od realizacji tych wyzwań przez podmioty dziejów (cywilizacje, narody i państwa oraz indywidualne osoby) zależy charakter i kształt tego bezpieczeństwa. Jest ono bowiem kształtowane przez sposoby radzenia sobie.
Bezpieczeństwo regionalne - to ochrona systemu stosunków wzajemnych państw regionu przed zagrożeniami destabilizacji sytuacji, kryzysami, konfliktami zbrojnymi i wojnami o charakterze regionalnym. Buduje się je w oparciu o układ regionalny, który działa zawsze w obrębie jakiegoś regionu międzynarodowego (Europa, Azja, Ameryka Łacińska, Azja Południowo-Wschodnia). Powstanie regionalnej instytucji bezpieczeństwa często, choć nie zawsze, dokonuje się w oparciu o geograficzne granice regionu wytworzonego na płaszczyźnie współpracy funkcjonalnej. Geograficzny zasięg instytucji bezpieczeństwa może czasem być inny, bo poczucie wspólnoty bezpieczeństwa może iść w poprzek interesów gospodarczych. Stosunkowo częściej dzieje się tak w przypadkach sojuszy wojskowych, które w powojennym systemie międzynarodowym obejmowały obszar większy niż region.
Organizacje międzynarodowe o charakterze regionalnym oraz inicjatywy regionalne będące wynikiem porozumienia stron w ramach organizacji bądź działających poza jej strukturami, np. NATO, OBWE, UE, ANZUS