Powieść Reymonta pt.: „Chłopi” dokładnie opisuje losy chłopów mieszkających na polskiej wsi na początku XX wieku. Pisarz ukazuje czytelnikowi całe społeczeństwo, bogatych i biednych, tych znajdujących się na czubku hierarchii społecznej i tych będących na samym dole. Reymont jest bystrym obserwatorem, potrafi dostrzec i opisać rzeczy umykające innym, przez co powieść bardzo dokładnie obrazuje sytuację ówczesnej wsi.

Po pierwsze, chłopi widzą świat przez pryzmat własnej wsi. Wieś stanowi dla nich swoisty mikrokosmos, jest zamkniętym światem, który rządzi się własnymi prawami. O prawie i moralności nie rzadko decydują osoby stojące na szczycie hierarchii społecznej, jednak one również muszą dostosować się do zasad praktykowanych przez biedniejszych chłopów. Taki sposób widzenia świata determinuje postrzeganie wszystkich mieszkańców wsi jako gromady, zjednoczonych - mimo majątkowym podziałom