Stefan Żeromski był wielkim pisarzem epoki dwudziestolecia międzywojennego.Podczas tej epoki, trwały ciągłe przemiany. Ludzie tamtej epoki, doskonale zdawali sobie sprawę, z tego że żyją w przełomowych czasach. Właśnie wtedy wybuchało najwięcej rewolucji, ludzie walczyli ze sobą o ziemie. Każdy, kto był na zesłaniu, próbował powrócić do swojej ojczyzny. Właśnie te problemy porusza powieść Stefana Żeromskiego pt. „Przedwiośnie”.

Głównym bohaterem powieści jest Cezary Baryka, młodzieniec, który na pocztąku utworu ma 14 lat i mieszka razem z rodzicami w Baku na terenie Rosji. Jego rodzice są polakami, którzy przeprowadzili się do Baku, z powodu kariery urzędniczej ojca.

Aby zrozumieć podane fragmenty, należy wiedzieć, że ojciec Cezarego zostaje wysłany na front. W tym okresie Cezary staję się buntowniczym nastolatkiem. Popiera rewolucje, staje po stronie komunistów. Jednak zaczyna dorastać, przy okazji zbierania „trupów” z ulicy po okrutnej rewolucji. Zauważa on piękną, młodą, zabitą dziewczynę, której wyraz twarzy prosi o pomstę za jej śmierć. Właśnie w tym momencie powstaje zalążek przemian, które nastąpią u młodego Baryki.