Obszar podlegający obowiązkowej ochronie jest to obszar określony przez ministrów, kierowników urzędów centralnych i wojewodów, wydzielony i odpowiednio oznakowany. Chroniony jest przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne (Dalej SUFO) lub odpowiednio silne zabezpieczenie techniczne, do obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa, należą:

1. W zakresie obronności państwa w szczególności: a. zakłady produkcji specjalnej oraz zakłady, w których prowadzone są prace naukowo-badawcze lub konstruktorskie w zakresie takiej produkcji, b. zakłady produkujące, remontujące i magazynujące uzbrojenie, urządzenia i sprzęt wojskowy, c. magazyny rezerw państwowych.
2. W zakresie ochrony interesu gospodarczego państwa w szczególności: a. zakłady mające bezpośredni związek z wydobyciem surowców mineralnych o strategicznym znaczeniu dla państwa, b. porty morskie i lotnicze, c. banki i przedsiębiorstwa wytwarzające, przechowujące bądź transportujące wartości pieniężne w znacznych ilościach.
3. W zakresie bezpieczeństwa publicznego w szczególności: a. zakłady, obiekty i urządzenia mające istotne znaczenie dla funkcjonowania aglomeracji miejskich, których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi oraz środowiska, w szczególności elektrownie i ciepłownie, ujęcia wody, wodociągi i oczyszczalnie ścieków, b. zakłady stosujące, produkujące lub magazynujące w znacznych ilościach materiały jądrowe, źródła i odpady promieniotwórcze, materiały toksyczne, odurzające, wybuchowe bądź chemiczne o dużej podatności pożarowej lub wybuchowej, c. rurociągi paliwowe, linie energetyczne i telekomunikacyjne, zapory wodne i śluzy oraz inne urządzenia znajdujące się w otwartym terenie, których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, środowiska albo spowodować poważne straty materialne.
4. W zakresie ochrony innych ważnych interesów państwa w szczególności: a. zakłady o unikalnej produkcji gospodarczej, b. obiekty i urządzenia telekomunikacyjne, pocztowe oraz telewizyjne i radiowe, c. muzea i inne obiekty, w których zgromadzone są dobra kultury narodowej, d. archiwa państwowe.

Ewidencję obiektu obszaru bądź urządzenia prowadzi wojewoda ze względu na jego położenie. Przyjęta kategoryzacja ma charakter otwarty i jest możliwość umieszczenia w wykazie znajdujących się na terenie województwa obszarów i urządzeń, innych podmiotów niż wyżej wymienionych jeżeli tego wymaga system bezpieczeństwa województwa. Ewidencja ma charakter poufny, zawiera informację niejawne, jednak informacja, o tym iż dany obiekt, obszar lub urządzenie podlega obowiązkowej ochronie, nie jest już obłożone żadną klauzurą niejawności.

Decyzję o zakwalifikowaniu danego obszaru, obiektu lub urządzenia do obowiązkowo chronionych może podjąć w stosunku do podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek organizacyjnych:

1. Prezes Narodowego Banku Polskiego,

2. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji,

3. ministrowie,

4. kierownicy urzędów centralnych,

5. wojewodowie.

   Na kierowniku który zarządza obszarem obiektem, urządzeniem bądź transportem podlegającym obowiązkowej ochronie spoczywa obowiązek stworzenia planu ochrony jednostki bądź transportu, który uzgadnia właściwy terytorialnie Komendant Wojewódzki Policji. Plan ochrony ze względu na charakter danych posiada cechę tajemnicy służbowej i powinien zawierać następujące dane:

6. uwzględniać charakter produkcji lub rodzaj działalności jednostki;

7. zawierać analizę stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu bezpieczeństwa jednostki;

8. podawać ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki;

9. zawierać dane dotyczące specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, a w tym: a) stan etatowy, b) rodzaj oraz ilość uzbrojenia i wyposażenia, c) sposób zabezpieczenia broni i amunicji;

10. zawierać dane dotyczące rodzaju zabezpieczeń technicznych;

11. zawierać zasady organizacji i wykonywania ochrony jednostki.

Obowiązkowej ochronie podlega tak że transport, zgodnie z definicją zawartą w ustawie , transport podlegający obowiązkowej ochronie to transport broni, amunicji, materiałów wybuchowych, uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego, wysłanych z obszarów i obiektów podlegających obowiązkowej ochronie. Natomiast szczegółowe informację na temat konwojowania wartości pieniężnych zawarte są w rozporządzeniu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne. Do ochrony obiektów, obszarów i urządzeń podlegającej obowiązkowej ochronie można wykorzystywać dwie formy ochrony. Pierwszą z nich jest bezpośrednia ochrona fizyczna, która może być realizowana tylko przez SUFO. Mogą to być wewnętrzne służby ochrony albo przedsiębiorcy, którzy uzyskali koncesję i mają pozwolenie na broń na okaziciela. Realizacja tego zadania przez członków SUFO wymaga posiadania przez nich licencji pracownika ochrony fizycznej minimum pierwszego stopnia.1 Drugą jest, odpowiednie zabezpieczenie techniczne. Łączenie tych dwóch form jakim są zabezpieczenie fizyczne i techniczne w ochronie obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie jest rozwiązaniem dominującym które pozwala w maksymalnym stopniu zabezpieczyć chronione mienie.

1.W. Bejger, B.G. Stanejko, Ochrona osób i mienia, Warszawa 2010, s. 88