,, Człowiek wobec spraw doczesnych i wiecznych ‘’. Wykorzystaj w swojej pracy wnioski z interpretacji sonetów Mikołaja Sępa Szarzyńskiego i Johna Donne’ a.

  Pierwsze zdanie Sonetu IV. O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem ma formę elipsy poeta dwa razy eliminuje czasownik ,, jest ‘’. Elipsa powoduje kondensację wypowiedzi. Można ją też interpretować jako znak  ukrytych emocji. Bohater liryczny kreuje się na reprezentanta ludzi wierzących ,, nasz’’ ,, nasze ‘’ . W pierwszej strofie mówi o dwu koncepcjach życia. Stwierdzenie ,, pokój – szczęśliwość ‘’ nawiązuje do jeszcze renesansowej idei stoickiego spokoju, kojarzonego z nieuchronnością. Tej koncepcji poeta przeciwstawia za pomocą antytezy ,, ale ‘’- ideę bojowania, wiążącego się z ruchem. Walka jest życiem godnym człowieka, ona wynosi go ponad ziemię – to ,,byt nasz podniebny ‘’. Metaforę  ,, byt nasz podniebny ‘’ możemy interpretować jako życie godne człowieka na ziemi zdominowane przez zmienność i zamęt ( w przeciwieństwie do cudownego ładu, harmonii sfer nieba0. Nie da się zachować ,, pokoju ‘’ w rzeczywistości ziemskiej. Wrogiem w walce jest ,, srogi ciemności / Hetman ‘’. To szatan określony za pomocą peryfrazy, ukazującej jego cechy ; siłę okrucieństwo oraz realność istnienia. Przerzutnia i szyk przestawny odzwierciedlają dramatyzm walki z tak potężnym przeciwnikiem, a zarazem dają efekt dynamizmu przedstawienia.