Służby, straże i inspekcje w systemie bezpieczeństwa wewnętrznego zajęcie 3

Inspekcja weterynaryjna to państwowa instytucja kontrolno - nadzorcza. Na jej czele stoi Główny Lekarz Weterynarii będący centralnym organem administracji rządowej. Główny lekarz weterynarii jest powoływany przez Premiera. Pod GLW bezpośrednio podlega Biuro Kontroli, Biuro do Spraw Granic, Stanowisko do Spraw Ochrony Informacji Niejawnych i Spraw Obronnych. Główny Lekarz Weterynarii ustala ogólne kierunki działania Inspekcji i wydaje instrukcje określające sposób jej postępowania; koordynuje i kontroluje wykonywanie zadań przez wojewódzkich, powiatowych i granicznych lekarzy weterynarii; może wydawać wojewódzkim, powiatowym i granicznym lekarzom weterynarii; współpracuje z Międzynarodowym Urzędem do Spraw Epizootii oraz innymi organizacjami międzynarodowymi; dokonuje analiz i ocen sytuacji epizootycznej, bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego i wymagań weterynaryjnych przy ich produkcji; utrzymuje rezerwę szczepionek, biopreparatów i produktów biobójczych oraz innych środków niezbędnych do diagnozowania i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych, oraz monitorowania chorób odzwierzęcych.

Inspekcja weterynaryjna to państwowa instytucja kontrolno - nadzorcza. Na jej czele stoi Główny Lekarz Weterynarii będący centralnym organem administracji rządowej. Główny lekarz weterynarii jest powoływany przez Premiera. Pod GLW bezpośrednio podlega Biuro Kontroli, Biuro do Spraw Granic, Stanowisko do Spraw Ochrony Informacji Niejawnych i Spraw Obronnych. Główny Lekarz Weterynarii ustala ogólne kierunki działania Inspekcji i wydaje instrukcje określające sposób jej postępowania; koordynuje i kontroluje wykonywanie zadań przez wojewódzkich, powiatowych i granicznych lekarzy weterynarii; może wydawać wojewódzkim, powiatowym i granicznym lekarzom weterynarii; współpracuje z Międzynarodowym Urzędem do Spraw Epizootii oraz innymi organizacjami międzynarodowymi; dokonuje analiz i ocen sytuacji epizootycznej, bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego i wymagań weterynaryjnych przy ich produkcji; utrzymuje rezerwę szczepionek, biopreparatów i produktów biobójczych oraz innych środków niezbędnych do diagnozowania i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych, oraz monitorowania chorób odzwierzęcych. Inspekcja Jakości Handlowej Produktów Rolno – Spożywczych funkcjonuje od 1 stycznia 2003 r. Powstała na mocy ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych, w wyniku połączenia Centralnego Inspektoratu Standaryzacji oraz Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. Zgodnie z tą ustawą do zadań IJHARS należy nadzór nad jakością handlową artykułów rolno-spożywczych oraz współpraca z jednostkami sprawującymi taką kontrolę w innych państwach; kontrola warunków składowania i transportu artykułów rolno-spożywczych; współpraca z właściwymi organami administracji rządowej w województwie, organami innych inspekcji, urzędami celnymi, Policją, jednostkami samorządu terytorialnego oraz państwowymi jednostkami organizacyjnymi realizującymi politykę rolną państwa; współpraca z jednostkami organizacyjnymi pełniącymi funkcję agencji płatniczych w zakresie realizacji Wspólnej Polityki Rolnej; współpraca lub uczestnictwo w międzynarodowych organizacjach zajmujących się jakością handlową artykułów rolno-spożywczych oraz międzynarodowym obrotem artykułami rolno-spożywczymi; prowadzenie szkoleń w zakresie przepisów i wymagań dotyczących jakości handlowej lub ustalania klas jakości handlowej oraz metod i badań artykułów rolno-spożywczych; współpraca z urzędowymi jednostkami kontrolnymi w innych państwach w zakresie kontroli jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, w tym wymienianie informacji lub próbek artykułów rolno-spożywczych; wykonywanie innych zadań określonych w przepisach odrębnych. W lipcu 1998 roku Sejm RP, w ramach reformy ustrojowej państwa, znowelizował ustawę o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska, zmieniając między innymi jej nazwę na: Inspekcja Ochrony Środowiska. Zadaniami IOS jest prowadzenie badań jakości środowiska, obserwacji i oceny jego stanu oraz zachodzących w nim zmian; kontrola eksploatacji instalacji i urządzeń chroniących środowisko przed zanieczyszczeniem; współdziałanie w zakresie ochrony środowiska z innymi organami kontrolnymi, organami ścigania i wymiaru sprawiedliwości oraz organami administracji państwowej i rządowej, samorządu terytorialnego i obrony cywilnej; kontrola przestrzegania przepisów o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej; nadzór i kontrola w zakresie postępowania z substancjami kontrolowanymi oraz z produktami, urządzeniami i instalacjami zawierającymi te substancje; kontrola przestrzegania przepisów i uzyskanych na ich podstawie zezwoleń, z wyłączeniem kontroli laboratoryjnej, w zakresie postępowania z organizmami genetycznie zmodyfikowanymi; kontrola wyrobów wprowadzonych do obrotu, podlegających ocenie zgodności, w zakresie spełniania przez nie zasadniczych wymagań dotyczących ochrony środowiska, określonych w przepisach odrębnych; kontrola przestrzegania przepisów o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Służba Leśna to organ odpowiedzialny za ład i porządek na terenie Lasów Państwowych powołany ustawą z dnia 28 września 1991 roku o lasach. Podstawowym zadaniem Straży Leśnej jest zwalczanie przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego oraz wykonywanie innych przedsięwzięć w zakresie ochrony mienia. Strażą Leśną kieruje Główny Inspektor podporządkowany Dyrektorowi Generalnemu Lasów Państwowych. Strażnicy Leśni wykonując swoje obowiązki służbowe, zgodnie z ustawa mają prawo: legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia, nakładania oraz pobierania grzywien, zatrzymywania i dokonywania kontroli środków transportu na obszarach leśnych oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie, przeszukiwania pomieszczeń i innych miejsc, w przypadkach uzasadnionego podejrzenia o popełnienie przestępstwa, prowadzenia dochodzeń oraz wnoszenia i popierania aktów oskarżenia w postępowaniu uproszczonym, jeżeli przedmiotem przestępstwa jest drewno pochodzące z lasów stanowiących własność Skarbu Państwa, noszenia broni palnej długiej i krótkiej lub gazowej oraz ręcznego miotacza gazowego. Państwowa Straż Łowiecka działa w oparciu o przepisy ustawy z dnia 13 października 1995r. Podstawowym zadaniem Państwowej Straży Łowieckiej jest ochrona zwierzyny oraz zwalczanie przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa łowieckiego popełnionego w obwodach łowieckich. Srażnicy Państwowej Straży Łowieckiej przy wykonywaniu zadań mają prawo do: legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia, nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia popełniane na terenach obwodów łowieckich w zakresie szkodnictwa łowieckiego, zatrzymywania i dokonywania kontroli środków transportu w obwodach łowieckich oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie, przeszukania osób, pomieszczeń i innych miejsc w przypadkach uzasadnionego podejrzenia o popełnienie przestępstwa, ujęcia sprawcy przestępstwa lub wykroczenia na gorącym uczynku lub w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa i doprowadzenia do jednostki Policji, prowadzenia dochodzeń oraz wnoszenia i popierania aktu oskarżenia w postępowaniu uproszczonym, jeżeli przedmiotem przestępstwa jest zwierzyna, prowadzenia postępowania w sprawach o wykroczenia oraz udziału w rozprawach przed Sądem Grodzkim w charakterze oskarżyciela publicznego i wnoszenia środków zaskarżania do sądu rejonowego od rozstrzygnięć w sprawach zwalczania wykroczeń w zakresie szkodnictwa łowieckiego, dokonywania kontroli podmiotów prowadzących skup, przerób i sprzedaż tusz zwierzyny lub ich części w zakresie sprawdzenia źródeł jej pochodzenia, dokonywania kontroli podmiotów prowadzących obrót zwierzyną żywą oraz podmiotów prowadzących chów i hodowlę zwierząt łownych w zakresie sprawdzenia źródeł ich pochodzenia, dokonywania kontroli podmiotów prowadzących sprzedaż usług obejmujących polowania wykonywane przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, noszenia broni palnej bojowej, broni myśliwskiej śrutowej, pałki wielofunkcyjnej i kajdanek oraz noszenia miotacza gazu obezwładniającego. Państwowa Straż Rybacka jest wyodrębnioną jednostką organizacyjna podległą bezpośrednio wojewodzie. Funkcjonuje na podstawie ustawy z dnia 18 kwietnia 1985r. o rybactwie śródlądowym. Strażnicy w ramach wypełniania obowiązków obejmujących kontrolę przestrzegania ustawy o rybactwie śródlądowym oraz wydanych na jej podstawie przepisów mają prawo do: kontroli dokumentów uprawniających do połowu ryb u osób dokonujących połowu oraz dokumentów stwierdzających pochodzenie ryb u osób przetwarzających lub wprowadzających ryby do obrotu, kontroli ilości masy i gatunków odłowionych ryb, przetwarzanych lub wprowadzanych do obrotu oraz przedmiotów służących do ich połowu, zabezpieczenia porzuconych ryb i przedmiotów służących do ich połowu w wypadku niemożności ustalenia ich posiadacza, żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do przeprowadzania kontroli, a w wypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia: legitymowania osób podejrzanych, obrania za pokwitowaniem ryb i przedmiotów służących do ich połowu, nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w ustawie, żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo zasady żądania takiej pomocy, wstępu i wjazdu: do pomieszczeń magazynowych i miejsc składowania ryb oraz na tereny obrębów hodowlanych, na tereny pozostające w administracji urzędów morskich, na tereny lasów, zakładów przemysłowych, ośrodków turystyczno-wypoczynkowych, gospodarstw rolnych w zakresie niezbędnym do prowadzenia kontroli na wodach przyległych do tych terenów, na wały przeciwpowodziowe, śluzy, tamy, na teren elektrowni, młynów i tartaków wodnych, przepompowni oraz innych urządzeń piętrzących wodę, z wyjątkiem terenów i obiektów Sił Zbrojnych, Straży Granicznej i Policji oraz innych szczególnego przeznaczenia chronionych tajemnicą państwową, prowadzenia działań kontrolnych w tych miejscach bez konieczności uzyskania zgody ich właściciela lub użytkownika, noszenia broni palnej krótkiej, broni gazowej i broni sygnałowej, noszenia kajdanek i ręcznego miotacza gazu.