Utwór pt. „Hymn” Juliusza Słowackiego odnosi się do osobistych przeżyć autora. Bohater wiersza skarży się panu Bogu, że został wypędzony ze swojej ojczyzny. Sądzi, że jego życie nie ma żadnego sensu oraz jest przepełnione cierpieniem i tęskną za ojczyzną. Podmiot nie prosi Boga o poprawę sytuacji, lecz prowadzi z nim rozmowę modląc się. Jego przekleństwem jest to, że nie może powrócić do ukochanej ojczyzny. Czuje się niespełniony i zrozpaczony tym faktem, Męczy go myśl, że po śmierci jego ciało również nie spocznie na ojczystej ziemi. Żyje w obawie o to, że jego dusza już nigdy nie zazna śmierci z powodu życia na emigracji.

Wiersz składa się z 8 zwrotek, każda z nich zawiera po 6 wersetów zakończonych słowami „Smutno mi Boże”. W utworze autor zawał wiele środków stylistycznych takich jak epitety, porównania czy rymy.

Podmiotem lirycznym jest człowiek, który błądzi po świecie z powodu wygnania z kraju. Nie może zaznać spokoju prowadząc swojego życia z dala od ojczyzny. Podmiot liryczny pomimo tego, że po upływie lat mało pamięta swój kraj nadal za nim tęskni.

Pierwszy wers utworu jest opisem sytuacji, podczas której bohater obserwuje zachód słońca. Uważa ten obraz jako jeden z najpiękniejszych stworzonych przez Boga. Widok ten pomimo swojej niepowtarzalności i piękna nie cieszy go jednak również tak bardzo. Tęsknota przepełnia go całego i jest największym uczuciem, jakie mu towarzyszy.

W kolejnych wersach podmiot liryczny mówi o swojej śmierci. Jest zrozpaczony tym, że jego ciało nie spocznie na ojczystej ziemi, lecz na obcej ziemi.

Dwa ostatnie wersy odnoszą się do załamania podmiotu lirycznego, w których to stwierdza, że modlitwa już mu nawet nie pomoże.

Sonet Adama Mickiewicza jest liryką bezpośrednią. Podmiot liryczny można utożsamić z autorem, na co wskazuje ostatnia zwrotka odnosząca się do wspomnień z Litwy.

Pierwsze dwie zwrotki utworu mają charakter opisowy. Autor swoją podróż porównuje do żeglugi. Step jest odpowiednikiem oceanu, jego powóz łodzią natomiast kwiaty falami na oceanie. Poeta używa wielu porównań oraz epitetów, co ma znaczny wpływ na barwność opisu natury. W swoim opisie autor podkreśla zafascynowanie Krymem i jego naturą, pełną uroku. Dwie ostatnie zwrotki natomiast mają charakter refleksyjny. Podróż pielgrzyma dobiega końca. Poeta w celu wywołania napięcia używa hiperbolizacji i opisuje otaczającą ciszę.

Pomimo piękna natury, które go otacza autor z żalem stwierdza, że to jednak Krym a nie jego ojczysty kraj. Zasmuca go ten fakt i wytęża słuch, by usłyszeć upragniony głos z Litwy,

Oba utwory Hymn jak i zarówno Stepy akermańskie wywodzą się z okresu romantyzmu. Charakteryzują się wnikliwymi oraz bardzo malowniczymi opisami przyrody. Natura odgrywa w nich bardzo ważną rolę. Jest odzwierciedleniem stanu emocjonalnego bohatera. W swoich działach poeci skupiają uwagę na wewnętrznych odczuciach oraz towarzyszących emocjach. W obu utworach poeci przywołują motyw pielgrzyma wędrującego po świecie, przepełnionego tęsknotą za ojczyzną. Jest skazany na tułaczkę po świecie, ponieważ nie może wrócić do kraju. Pomimo pobytu w okolicach, które kuszą swoją pięknością i oryginalnością poeci nie jednak nie potrafią się zaspokoić tym widokiem, ponieważ nie jest to ich ojczysty kraj. W obu utworach zastosowano lirykę bezpośrednią Mickiewicz i Słowacki piszą swe utwory w bardzo podobnych miejscach oraz o tej samej porze dnia. Pierwszy na oceanie zaś drugi na morzu nad Aleksandrią. Piszą o zachodzie słońca, który swoim pięknem i wyjątkowością zmusza do wielu refleksji oraz wspomaga wenę twórczą. Obaj poeci piszą na emigracji, co oznacza, że w ich utworach są ukazane w większości te same bądź zbliżone uczucia. Głównym uczuciem jest tęsknota za ojczyzną, do której powrót jest niestety niemożliwy. Tęsknota wzmaga uczucie wielkiego żalu, rozpaczy i utraty nadziei na powrót do kraju. Oba utwory łączy wiele jednakże są także czynniki, które je dzielą. Główną różnicą jest wyraz uczuć w dziełach. W działach Mickiewicza rozpacz i wiele innych uczuć towarzyszących załamanemu patriocie nie jest aż tak bardzo uwidacznianych jak w utworach Słowackiego.

Reasumując można stwierdzić, że Sonety Krymskie Adama Mickiewicza jak i Hymn Juliusza Słowackiego wykazują wiele podobieństw jak i zarówno różnic.