Czy w dzisiejszych czasach jest możliwa miłość romantyczna?

Miłość romantyczna to głównie uczucie duchowe, odrzucające cielesne rozkosze oraz erotyzm. Uczucie to polegało na pielęgnowaniu duchowego aspektu miłości, bez dopuszczania do małżeństwa, które według romantyków zabijało płomienną miłość. Miłość romantyczna niewątpliwie była miłością zakazaną, łączącą ludzi, którzy choć się kochają, to jednak nie mogą być razem. Kochankowie nieustannie cierpią, a ponieważ stoją im na drodze różne przeszkody, to nie mogą być szczęśliwi. Trwające wiecznie, nawet po śmierci jednego z kochanków miłość romantyczna jest zawsze nieszczęśliwa i nigdy nie może dojść do jej spełnienia, czas trwania tejże miłości określany jest na wieczność, miłość nigdy się nie wypala, nigdy się nie kończy, może trwać w nieskończoność.

Miłość romantyczna to głównie uczucie duchowe, odrzucające cielesne rozkosze oraz erotyzm. Uczucie to polegało na pielęgnowaniu duchowego aspektu miłości, bez dopuszczania do małżeństwa, które według romantyków zabijało płomienną miłość. Miłość romantyczna niewątpliwie była miłością zakazaną, łączącą ludzi, którzy choć się kochają, to jednak nie mogą być razem. Kochankowie nieustannie cierpią, a ponieważ stoją im na drodze różne przeszkody, to nie mogą być szczęśliwi. Trwające wiecznie, nawet po śmierci jednego z kochanków miłość romantyczna jest zawsze nieszczęśliwa i nigdy nie może dojść do jej spełnienia, czas trwania tejże miłości określany jest na wieczność, miłość nigdy się nie wypala, nigdy się nie kończy, może trwać w nieskończoność. O takim uczuciu mówi ballada Mickiewicza “Romantyczność”, w której Karusi pokazuje się jej zmarły kochanek, Jasieniek. Nikt jednak nie chce jej wierzyć, traktują ją jak obłąkaną. Jej jedynym wsparciem jest poeta romantyk. Dziś trudno o takie uczucie. Miłość jest czymś, co przychodzi i odchodzi, często nie pozostawiając po sobie śladu. Literackim przykładem miłości romantycznej jest Werter - bohater “Cierpień młodego Wertera” J. W. Goethego. Jest nadwrażliwy, skłonny do refleksji nad sobą i światem, usiłujący oderwać się od rzeczywistości poprzez kontemplację natury, odpoczynek, sztukę oraz rozmyślania. Szczerze kocha czystą miłość . Zakochuje się w kobiecie, która niestety przeznaczona jest już innemu mężczyźnie. Kiedy młodzieniec dowiaduje się o tym jego życie traci sens. Nie widzi już dla siebie innej drogi w swej egzystencji, jak tylko śmierć. Nic nie jest w stanie zastąpić mu jego ukochanej, dlatego popełnia samobójstwo. Bohater nie umiał znaleźć sensu życia, uciekł od współczesności w świat marzeń i wspomnień. Uważam, że w dzisiejszych czasach miłość romantyczna nie występuje, choć w nielicznych przypadkach jest możliwa. O związku decydują osoby sobie bliskie, a nie ich rodzina co za tym idzie kochać jest dużo łatwiej. Możliwość poznania się dwojga ludzi, jest bardziej wnikliwa. Zakochani, mogą się częściej ze sobą widywać. Lepiej siebie znają. Nie ma tylu barier, związanych ze stanem majątkowym lub pochodzeniem. Wiele osób, decyduje się na kolejną miłość, jeżeli wcześniejsza z jakiś powodów zakończy się niepowodzeniem. W romantyzmie jednak miłość była celem i sensem ludzkiego życia, kiedy kończyła się nieszczęśliwie lub była nieosiągalna, człowiek zdany był na samotność i wieczne cierpienie.