Demografia - jest nauką o ludności, obejmuje zmiany jej liczby, struktury wieku i płci, stan cywilny, rasy, narodowości, języki, wyznania, wykształcenie, strukturę zawodową. (definicja słownikowa)

Po zakończeniu II wojny światowej w Polsce mieszkało około 24 milionów mieszkańców, a gęstość zaludnienia wynosiła 76 osób na 1 km2.

Druga wojna światowa pochłonęła wiele istnień ludzkich. Polska należała do krajów najbardziej pod tym względem poszkodowanych. W czasie wojny śmierć poniosło 6 milionów Polaków.

Gwałtowne zmniejszenie liczby ludności o ponad 10 milionów był wynikiem nie tylko działań wojennych, ale też emigracji. Ubytek w liczbie ludności wynikał także ze spadku przyrostu naturalnego, zmiany granic i zmiany obszaru Polski. Wielu obywateli polskich zostało zmuszonych do pozostania za granicą z powodu przyczyn politycznych.

Migracja (łac. “migrare” wędrować, przesiedlać się)

Ruch repatriacyjny (od “repatriare” - wracać do ojczyzny") nasilił się od 1944 roku.

Rozpoczęła się migracja ponad 117 tyś. ludzi z terenu Ukrainy.

Ruch był uzupełniany przez repatriację i reemigrację czyli powrót byłych jeńców i uchodźców wojennych.

Z Niemiec wróciło do Polski prawie 225 tyś. osób, z Anglii i Francji 17 tyś, z ZSRR w tym z Ukrainy 788 tyś, z Białorusi - 272 tyś. z Litwy177 tyś. Między 1944 a 1947 powróciło około 2,7 mln Polaków. Lata 1981 - 1990 były kolejnym okresem nasilenia emigracji. Z Polski wyjechało wtedy około 1,5 mln Polaków. Co 10 z wyjeżdżających był pracownikiem naukowym.

Obecnie Polskę zamieszkuje około 39 mln osób. Na km 2 przypadają średnio124 osoby. Największą gęstością zaludnienia charakteryzują się województwa śląskie i małopolskie (około 400 os/km2), najniższa województwa wschodnie (ok. 46 os/km2). Według prognoz w 2010 roku Polska ma osiągnąć około 40-41 mln mieszkańców.