Nasz naród jak lawa - obraz społeczeństwa polskiego w III cz Dziadów A. Mickiewicza.

Po upadku powstania listopadowego autor, którym jest Adam Mickiewicz, napisał trzecią część “Dziadów”. Utwór ten powstał, aby oddać hołd więźniom, zesłańcom oraz poległym patriotom, chcącym wyzwolić się spod rządów cara. Sam Mickiewicz był jednym z nich, więc był świadomy rozterek swych braci Polaków. Autor w dramacie portretuje dwa rodzaje rodaków. Pierwszym z nich jest “zimna, twarda skorupa”. W ten sposób uobecnia szlachtę, arystokrację. Ludzi, którzy nawet nie zastanawiali się nad wyzwoleniem ojczyzny.

Po upadku powstania listopadowego autor, którym jest Adam Mickiewicz, napisał trzecią część “Dziadów”. Utwór ten powstał, aby oddać hołd więźniom, zesłańcom oraz poległym patriotom, chcącym wyzwolić się spod rządów cara. Sam Mickiewicz był jednym z nich, więc był świadomy rozterek swych braci Polaków. Autor w dramacie portretuje dwa rodzaje rodaków. Pierwszym z nich jest “zimna, twarda skorupa”. W ten sposób uobecnia szlachtę, arystokrację. Ludzi, którzy nawet nie zastanawiali się nad wyzwoleniem ojczyzny. Ich własne dobro było dla nich priorytetem. W siódmej scenie utworu poeta ujawnia stosunek dam, oficerów, generałów oraz literatów do polskości, słowami: “choć umiem po polsku, ale polskich wierszy nie rozumiem”. Szlachta oznajmia, że poezja powinna być czymś przyjemnym, czymś lekkim, wykazali się obojętnością względem sytuacji panującej w kraju. Zaś damy, polityczne ignorantki siedzące przy stole zaintrygowane są jedynie zabawą, strojami i towarzystwem.

Drugim rodzajem przedstawionym przez Mickiewicza jest gorąca lawa, kryjąca się pod grubą skorupą. W ten sposób przestawia polskich patriotów, młodzież, odważnych i kochających swą ojczyznę, prześladowanych, walczących o wolność narodu. W “Salonie Warszawskim” ukazani są jako ludzie znajdujący się przy drzwiach, ludzie, których nazwiska autor przedstawił, aby utrzymać pamięć o nich. Uważali oni, że poezja powinna wyrażać patriotyzm, współczesność. Jako nieskazitelny patriota przedstawiony został Cichowski. Uwięziony, głodzony, zatruwany opium, lecz mimo wszystko wierny swym przyjaciołom. Po wielu latach, wychodząc na wolność, wracając do domu okazał się być odmienionym człowiekiem. Nie poznawał swoich przyjaciół, jego wygląd zdradzał długie lata walki i tortur. Swoimi zmaganiami o wyzwolenie Polski wstrząsnął sercami ludzi.

Adam Mickiewicz dowiódł dwóch skrajnych postaw społecznych, dwóch warstw lawy. Zewnętrzną skorupę zdrajców, którzy pokryli warstwę wewnętrzną - obywateli mających nadzieję na oswobodzenie.