Słowo bezpieczeństwo pochodzi z łacińskiego słowa securitas i zwykle oznacza poczucie braku zagrożenia i istnienia ochrony przed nim. Wyróżniamy różne rodzaje bezpieczeństwa, m.in.: militarne, społeczne, ekonomiczne, narodowe, międzynarodowe, itd. Każdy z nich ma dla nas inne znaczenie w życiu, lecz łączy je brak zagrożenia. Bezpieczeństwo jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka, którą według Abrahama Maslowa powinniśmy zaspokoić , zanim przystąpimy do realizacji potrzeb wyższego rzędu. Natomiast Milton Rokeach twierdzi, że możemy potrzebę bezpieczeństwa postawić na równi z potrzebami takimi jak zdrowie, miłość czy wolność. Aby móc się rozwijać każdy człowiek powinien czuć się bezpieczny, a jeżeli tak nie jest, to dążyć do zapewnienia go sobie. Jeśli nie czujemy się bezpiecznie, nie potrafimy dążyć do realizacji postawionych sobie celów, jesteśmy wytrąceni z równowagi. W filozofii wyróżnia się bezpieczeństwo strukturalne oraz personalne. Strukturalne nawiązuje do przywiązania się jednostek np. do narodu. Bezpieczeństwo personalne dotyczy pojedynczych osób i ich poczucie braku zagrożenia życia, zdrowia. Jednym z poglądów jest to, że bezpieczeństwo strukturalne jest mniej ważne niż personalne. Lecz każdy człowiek ma inne zdanie na ten temat. Filozofia bezpieczeństwa próbuje wyjaśnić, że istota bezpieczeństwa tkwi w formach istnienia- przyczynie formalnej, modelu oraz wzoru. Fundamentem przedmiotu zainteresowania tej filozofii są formy bytu, jego modele, idee i wzory. Forma istnienia jest identyfikowana z bezpieczeństwem, determinowana przez elementy, z których się składa. Filozofia ta przyjmuje dwie metody kształtowania bezpieczeństwa. Są to metody: wojenna i pokojowa. Jej funkcjonowanie ma wpływ na kształt i funkcjonowanie bezpieczeństwa. Filozofowie w starożytności zajmowali się bezpieczeństwem, ale w pojęciu innym niż dzisiejsze, ponieważ nie było takich zagrożeń, ani takich konieczności. W tamtych czasach bezpieczeństwo postrzegano w kategorii filozofii wojny i filozofii pokoju. Wielu filozofów zastanawiało się nad miejscem bezpieczeństwa w hierarchii wartości, w jakich okolicznościach dopuszczalna jest wojna, jakie są stosunki między obywatelami, a państwem. Według Platona nie powinno się dopuszczać do wojny, a w innym razie należy dążyć do jak najszybszego jej zakończenia poprzez rozejm. Najlepszy sposób na zapewnienie bezpieczeństwa to podbój, a młodzież powinna uczyć się walki w uzbrojeniu i jazdy konnej. Epikur natomiast traktował bezpieczeństwo jako dobro naturalne, a dla ludzi, którzy wierzyli w jego poglądy bezpieczeństwo to przedmiot ludzkich starań, choć nie jest ono zależne tylko od ludzkich działań. Wielu nowożytnych filozofów szukało źródeł narodzin społeczeństwa i państwa w ludzkiej potrzebie poszukiwania bezpieczeństwa. Dla nich najkorzystniejszym sposobem realizowania tej potrzeby jest życie społeczne, ale takie, które jest należycie zorganizowane i ucieleśniane w państwie. Bezpieczeństwo jako dobro naturalne nabierać zaczęło charakteru prawa pozytywnego wyrażanego przez obywatelskie prawa wolnościowe, społeczne i polityczne - uprawnienia naturalne i stanowione. Rozwój ludzkości w obecnych czasach charakteryzuje się rozwojem nauki w różnych dziedzinach. Dlatego filozofia bezpieczeństwa jako nauka ma swoje miejsce i dużą rolę w całym systemie rozwoju ludzkości we współczesnym świecie. Nie może zajmować się tylko analizą i oceną zjawisk w aspekcie pragmatycznym wobec współczesnych wyzwań i zagrożeń. Podsumowując bezpieczeństwo w filozofii, odpowiednim argumentem będzie porównanie dwóch filozofów Nietzschego i Sokratesa. Zdaniem Nietzschego psychologia powinna górować w naukach, a nie filozofia i tym samym odrzucił bezpieczeństwo jako wartość. Musi istnieć „obiektywny porządek moralny”- tak jak przyjął to Sokrates. Powinien również ująć pojęcie bezpieczeństwa w religii, dzięki czemu można zauważyć, że człowiek istnieje w postaci fizycznej oraz duchowej. Ludzie sami tworzą własne wartości, są zdani tylko na siebie i nie mogą szukać żadnego oparcia. Nie zapominajmy również o śmierci, dzięki której możemy uświadomić sobie jakie dobra spotkały nas w życiu. Powinniśmy dbać o nasze bezpieczeństwo i je pielęgnować po to, żeby żyło się jak najlepiej i spokojniej.