Na podstawie przywołanego fragmentu “Ludzi bezdomnych” Stefana Żeromskiego scharakteryzuj doktora Judyma jako nowy typ bohatera. W powieści Stefana Żeromskiego pt. Ludzie bezdomni głównym bohaterem jest doktor Tomasz Judym. Jest on młodym chirurgiem, absolwentem Warszawskiej Szkoły Medycznej i paryskiej uczelni. Syn ubogiego szewca ? pijaczyny z biednej ulicy Ciepłej. Od najmłodszych lat musiał nauczyć się polegać wyłącznie na sobie. Zabrany z domu rodzinnego przez ciotkę ? prostytutkę, która miała zapewnić mu wykształcenie. Był poniżany, bity i często głodował. Jedynie dzięki uporowi i silnej woli zdołał ukończyć kolejne szkoły. Judyma poznajemy w momencie, gdy znudzony wędruje ulicami Paryża. Od roku odbywa w tym mieście praktykę lekarską, wolny czas spędza samotnie. Uciekając przed zgiełkiem ulicy postanawia odwiedzić Luwr. Spotyka tam cztery damy, które przyjechały z Polski: starszą panią Niewadzką z wnuczkami Natalią i Wandą oraz guwernantką Joanną Podborską. Po ukończeniu praktyk doktor Tomasz wraca do Warszawy, gdzie otworzył własny gabinet lekarski, ale przez pół roku nie zgłosił się do niego żaden chory. Z powodu nie zaakceptowania go przez środowisko lekarzy, pieniędzy także pieniędzy powodu braku pieniędzy na dalsze prowadzenie gabinetu przyjmuje propozycję Chmielnickiego i wyjeżdża do zakładu leczniczego w Cisach. Spotyka tam poznane w Paryżu damy. Prowadzi tam mały szpital dla miejscowej ludności, pomaga mu w tym Joasia. W wyniku wspólnej pracy rodzi się między nimi uczucie. Jednak Judym z powodu konfliktów z administracją zakładu w Cisach zostaje zwolniony z pracy. Konieczność wyjazdu z Cisów wywołuje u bohatera rozterki moralne. Z wzajemnością pokochał Joasię Podborską i planował z nią ślub. Odkłada jednak te plany na czas nieokreślony i wraz z dawnym przyjacielem Korzeckim, który później nie widząc sensu życia popełnia samobójstwo, bez wahania wyjeżdża do Sosnowca. Tam obejmuje stanowisko lekarza kopalni Sykstus. Judym od dawna myślał o Joasi, jednak bardzo bał się rozmowy na temat małżeństwa. Bardzo przeżywa spotkanie, gdy Joanna pojawia się w Zagłębiu. Judym zaczynając rozmowę, na temat przyszłości, stara się doprowadzić do tego by Joasia zerwała zaręczyny. Stara się wytłumaczyć jej, że musi poświęcić się ludziom najbiedniejszym, ?polnym kwiatom w doniczkach?, czyli ludziom, którzy nie żyją w normalnych ani naturalnych warunkach. Mówi, że musi ?rozwalić? te śmierdzące nory? i nazywa ich tymi ?od cynku?, przez co pokazuje jak bardzo pogardza tymi ludźmi. Joasia początkowo nie rozumie, do czego zmierza jej narzeczony, ale domyśla się, że dzieje się coś złego. Bierze go za rękę by pokazać, że jest przy nim i że chce go wspierać i pomagać mu w osiągnięciu obranego przez niego celu. Tomasz zabiera rękę, odrzuca przez to jej pomoc i zaczyna traktować ją jak wroga. Nie patrzy jej w oczy.