Jest to rodowa kaplica, która znajduję się przy kościele Santa Croce we Florencji. Zaprojektował ją znany architekt Filippo Brunelleschiego, najprawdopodobniej ok 1430r. Nawa została wybudowana na planie prostokąta. Jej centralną część przykryto podzieloną na 12 pól kopułą wspartą na bębnie, który opiera się na pendentywach (element narożny w postaci sklepienia o kształcie trójkąta). Kopułę wieńczy latarnia (cylinder umieszczony na górnym pierścieniu kopuły z otworami doświetlającymi pomieszczenie). Do kaplicy przylega prezbiterium zaprojektowane na planie kwadratu. Przesklepiono je gładką kopułą opartą na żagiełkach. Wejście do kaplicy poprzedza oparty na sześciu kolumnach podcień. W przedsionku jest sklepienie kolebkowe z kopułą opartą na pendentywach w centralnej części. Desider de Settignan jest twórcą wystroju tej kaplicy, a razem z nim jeszcze Luki della Robbia, Donatello i Giulliano de Mariano. Z pracowni Luka della Robbia pochodzą medaliony, które są umieszczone wraz z herbem rodziny Pazzich w kaplicy. Przedstawiają one czterech Ewangelistów, a wykonano je z glazurowanej ceramiki. Okna, a także drzwi zostały delikatne zaznaczone, rzeźbiarskim obramowaniem. Na ścianach z portyku umieszczono dekoracje nawiązujące do kształtu okien. Gzyms zamyka górną część ścian, w którym znajduje się ozdobiony rzeźbiarskim detalem fryz. Zaznaczyć należy, że prace przy budowie kaplicy rozpoczęły się w1442 roku. Gdy Brunelleschi zmarł prace kontynuował Bernardo Rosselino aż do roku 1478, czyli do wygnania rodziny Pazzich z Florencji. Roboty zostały przerwane przed ukończeniem górnej części fasady, dlatego z zewnątrz zamiast zwieńczenia fasady widać niewielki daszek pokryty dachówką.