Ustrój demokratyczny jest formą rządów umożliwiającą swym obywatelom szeroki dostęp do sprawowania władzy. W systemach demokratycznych sprawowanie władzy jest możliwe wyłącznie za pośrednictwem określonej partii politycznej lub stowarzyszenia, quasi-partyjnych. Czyli występuje system partyjny, układ wszystkich partii politycznych i organizacji. System partyjny wiąże się też ze stosunkami jakie panują między partiami. Wyróżnia się podstawowe trzy systemy partyjne tj. jednopartyjny, dwupartyjny i wielopartyjny. Każdy z nich ma swoje wady i zalety. W pierwszym z nich, tylko jedna partia może sprawować władzę. Tylko ona jest legalna albo jest dopuszczana do władzy. Przykładem takich państw był PRL( rządziła PZPR) i ZSRR. Kolejny system partyjny charakteryzuje się tym, że tylko dwie patie mają realną szansę zdobycia władzy. W praktyce rządzi na przemian, raz jedna raz druga partia. W tym wypadku o koalicji nie ma mowy. Przykładem takich państw jest Wielka Brytania oraz Stany Zjednoczone. Ostatni z podstawowych systemów partyjnych wiąże się z tym, że w kraju działa wiele partii i kilka z nich odgrywa istotną rolę. Jeśli jedna partia ma za mało posłów by samodzielnie rządzić to tworzy koalicje z innymi partiami, a pozostałe partie tworzą opozycje. A przykładem takiego państwa jest Polska po roku 1991. Dzięki wielopartyjności w Polsce mamy możliwość do zapoznania się z reprezentowanymi postawami politycznymi różnych partii politycznych. Dzięki temu każdy wyborca dysponuje realnym wyborem miedzy nimi i ma szansę wskazać partię, która rzeczywiście wyraża jego poglądy. Jednak w dzisiejszych czas jest to źle wykorzystywane przez kandydatów. Decyzje podejmowane i plany, które są o przez polityków mają fundamentalne znaczenie dla jakości życia obywateli. Tylko niestety często okazuje się, że politycy składają obietnice, deklaracje, które wiedzą, że spodobają się wyborcom. Jednak nie zwracając uwagi na to, czy w ogóle istnieje realna możliwość ich realizacji. Mówi się wtedy o populizmie. Skutkiem tego jest coraz mniejsze zaufanie do partii politycznych, co wiążę się z też wysokim progiem procentowym absencji obywateli w wyborach. Dzięki temu systemowi rodzą się nowe partie polityczne z nowymi planami i ideologiami. Mamy większy wybór, jednak w XXI w. staje się to problem, ponieważ zbyt dużo partii powoduje raczej chaos niż spokój w głowach wyborców. Rozdrabnia to nasz parlament, zaskakujące koalicje jaki ich niespodziewane zrywanie. Zamiast długotrwałej strategii politycznej, można zaobserwować niestety krótkotrwałą taktykę. Wiążę się to wszystko, że nasze rządy są słabe, uzależnione do chwiejnych konfiguracji politycznych i niezdolne do śmiałych posunięć. Moim zdaniem największą wadą dzisiejszego systemu partyjnego w Polsce to zawieranie koalicji, partii dominującej z partią mniejszą, która nie zawsze akceptuje program wyborczy partii, która wygrała wybory, co powoduje dużo konfliktów, które prowadzą do przedwczesnych wyborów. Jednak wielopartyjność wpływa korzystnie dla demokracji. Zauważalny jest na pewno dzięki temu pluralizm polityczny. Ostatecznym kryterium trafności systemu demokratycznego jest też człowiek, a nie tylko system rządów. Dlatego, jeżeli system daje możliwość rozwoju i realizacji człowieczeństwa, jest on jednocześnie szansą dla każdego członka społeczności. Demokracja daje również możliwość zgodnego dążenia do wyznaczonych przez społeczeństwo celów. Twórcze współistnienie wielu grup społecznych ubogaca i pomnaża dobro wspólne, a przez to każdemu człowiekowi umożliwia szybszy i łatwiejszy rozwój. Niestety system partyjny zagraża też demokracji. Widoczny jest coraz bardziej kryzys gospodarczy, ponieważ rośnie jego rozwarstwienie. A co najbardziej nas dotyka to alienacja elit, czyli utożsamianie dobro obywateli z dobrem partii. Wielopartyjność zagraża wypływa niestety na podział społeczeństwa, a dokładnie na rządzące elity i rządzoną „resztę”. Moim zdaniem polski system partyjny ma swoje wady i zalety. Jednak wydaję mi się, że przez patologie życia publicznego, które są skutkiem naszego systemu tj. nadużywanie władzy, korupcje czy partykularyzm następuje dzielenie, rozwarstwienie narodu. Skutkiem tego jest, że Polacy tracą i będą tracić na pewno z roku na rok poczucie braku kompetencji wyborczych i zainteresowanie polityką.