Podmiotem lirycznym w wierszu pt. (Nad wodą wielką i czystą…) najprawdopodobniej jest autor. Opisuje on nadchodzącą burzę nad górskim jeziorem. “[…] Błysnęło wzdłuż i grom ryknął I woda tonią przejrzystą Odbiła światło, głos zniknął.” Ukazuje wtem ogromną potęgę jaką posiada to zjawisko naturalne.

Poeta przez utwór (Nad wodą wielką i czystą…) usiłuje uświadomić każdemu, że przeznaczenia nie możemy zmienić. Tak samo jak skały. “Skałom trzeba stać i grozić”. Ich funkcją jest stanie i grożenie. Nie jesteśmy w stanie zmodernizować naszego losu. Autor przekonał się ,o tym i dlatego postanowił pełnić taką rolę w swoim życiu jaka została mu nadana. “Mnie płynąć, płynąć i płynąć”.