„Dziady cz. III” Adama Mickiewicza są utworem epoki Romantyzmu. Występuję w nich kontekst historyczny , ukazany jest również topos matki Polki .Natomiast wiersz „ Posłuchajcie, bracia miła” pochodzi z epoki Średniowiecza. Tłem tego wiersza jest kontekst biblijny. W wierszu występuje również motyw Sabat Mater Dolorosa. Wiersz „Posłuchajcie, bracia miła” nieznanego autora jest monologiem podmiotu lirycznego. Jest on połączeniem liryki bezpośredniej z liryką zwrotu do adresata. Ukazany jest jak już powiedziałem topos Matki Polski. W wierszu tym Matka Boska opłakuje cierpienie i śmierć swojego syna. Poszukuje ona zrozumienia swojej przykrej sytuacji przez czytelnika. Jest ona obecna podczas męki i cierpienia syna. Współuczestnicząc przy nim matka ma chęć ulżenia synowi cierpienia. Mimo , że stara się i czuwa ciągle przy swoim synu jej wysiłki są daremne. W wierszu występują zwroty do Chrystusa: apostrofy i zgrubiania np. „ Posłuchajcie bracia miła” i „Żydowina” podkreślające uczucia matki do syna .Matka Boska w monologu ukazana jest jako zwykła kobieta.. Kieruje ona zarzuty do anioła Gabriela. W monologu zastosowany jest zwrot do wszystkich matek aby modliły się o zaoszczędzenie sobie widoku cierpiących dzieci. Matka bardzo rozpacza , nie może znaleźć pocieszenia po śmierci jedynego i kochanego syna. W tym wierszu Matka Boska ukazana jest odmienny sposób niż w innych utworach epoki Średniowiecza. takich jak np. Bogurodzica. We fragmencie dramatu „ Dziady cz III” Adama Mickiewicza ukazany jest dialog Pani Rollison z Senatorem. Występuje w nim jak już wcześniej powiedziałem motyw Sabat Mater Dolorosa. Pani Rollison ukazana jest jako uboga i niewidoma wdowa dla której syn stanowi podporę. Matka interweniuje w sprawie dręczonego syna , nie chce żeby jej dziecko cierpiało. Senator wyraźnie lekceważy i drwi z wdowy. Wyśmiewa on jej cierpienie związane z synem i ukrywa wiedzę o jego stanie. W tym fragmencie ukazana jest miłość matki do syna za pomocą metamorfozy owca i ucha. Pani Rollison wznosi poniżenia z miłości do syna. Pada na kolana przed Senatorem zarzucając mu brak serca. Również z miłości wyczekuje całe dnie pod murami ratusza słuchając głos swojego cierpiącego syna. Matka wychwala swojego syna przez Senatorem. Mówi , że dobrze się uczy , pomaga innym w nauce i utrzymujący ją samą ; podkreśla , że dzięki niemu żyje. Wdowa próbuje obudzić w Senatorze ludzkie uczucia. Pani Rollison stara się zainteresować Senatora swoim synem i pokazać jego wstawiennictwo. We fragmencie ukazana jest matka dla której największym bólem jest męka i cierpienie swojego ukochanego syna. Oskarża sprawców cierpień swojego syna o brak serca. Podsumowując tą prace zaznaczę , że portrety matek w obu utworach są podobne. Zarówno jedna matka jak i druga odczuwa ból z powodu cierpienia syna. Matki w podobny sposób wyrażają uczucie matczyne do syna i odczuwają cierpienie , ale mają również różnice. Dla obu matek największym cierpieniem jest męka i cierpienie syna. Matka Boska współuczestniczy w cierpieniu syna natomiast pani Rollison nie.