Analiza krytyczna Strategii Bezpieczeństwa Narodowego z 2014 roku

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego RP z 2014 roku została podpisana przez prezydenta Bronisława Komorowskiego. Spadła na nią duża fala krytyki. Strategia traktuje bezpieczeństwo narodowe Rzeczypospolitej w kategoriach systemowych, jako całość, na którą składa się szereg elementów powiązanych różnego rodzaju relacjami. Jest to więc ujęcie trans sektorowe, obejmujące wszystkie sfery mające związek z bezpieczeństwem państwa. Postrzeganie bezpieczeństwa narodowego wyłącznie w kategoriach militarnych to duży błąd. Strategia zawiera informacje o dużej ilości zagrożeń jaka może spotkać Polskę.

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego RP z 2014 roku została podpisana przez prezydenta Bronisława Komorowskiego. Spadła na nią duża fala krytyki. Strategia traktuje bezpieczeństwo narodowe Rzeczypospolitej w kategoriach systemowych, jako całość, na którą składa się szereg elementów powiązanych różnego rodzaju relacjami. Jest to więc ujęcie trans sektorowe, obejmujące wszystkie sfery mające związek z bezpieczeństwem państwa. Postrzeganie bezpieczeństwa narodowego wyłącznie w kategoriach militarnych to duży błąd. Strategia zawiera informacje o dużej ilości zagrożeń jaka może spotkać Polskę. W dokumencie tym nie ma zawartych informacji o tym, że nasz kraj jest bezpieczny i nie trzeba się martwić o różnego rodzaju zagrożenia, jest wręcz przeciwnie. Mowa jest tam o wielu rodzajów zagrożeniach, również o zagrożeniach typu militarnego. Może mieć to związek z wojną rozgrywającą się na Wschodzie, choć nie jest to dosłownie powiedziane, co możemy zauważyć we fragmencie ‘’ Problemem bezpieczeństwa światowego pozostanie utrzymywanie się porządków autorytarnych i postaw konfrontacyjnych, nieposzanowanie zasad prawa międzynarodowego, standardów demokratycznych, praw człowieka, mniejszości etnicznych i religijnych.’’ Możemy zauważyć również nawołanie do większej integracji europejskiej, która ma wpływ na bezpieczeństwo Polski, oraz o ogólnie wspomnianych zagrożeniach jednak o realnym zagrożeniu ze strony Rosji nie możemy się dowiedzieć z tej Księgi. Gen. Stanisław Koziej w kilku ostatnich wystąpieniach mówił, iż realia zimnej wojny odradzają się, jednak Strategia nie mówi o tym, kto jest jej stronami, ani w jakim położeniu znajduje się Polska. Zagrożenie ze strony rosyjskiej powinno być zaznaczone w tym dokumencie. Wszędzie można usłyszeć o tym, że Rosja szykuje kolejne ataki na Ukrainę a ze względu na małą odległość od tego kraju skala zagrożenia dla Polski jest bardzo duża. Nie jest to jednak ‘’wytłuszczone’’ a wręcz przeciwnie, ginie w innych, wymienionych zagrożeniach. To co również zaskakuje jest to, że Strategia nie kładzie nacisku na żaden z obszarów zagrożeń, tzn., że przykładowo korupcja jest tak samo ogromnym problemem jak zagrożenia militarne. Informacje zawarte w strategii powodują, że można pomylić zagrożenia realne z tymi mniej możliwymi, przez co Polacy mogą nie zdawać sobie sprawy z tego co może się wydarzyć w najbliższej przyszłości. W strategii można zauważyć również wiele celów jakie są stawiane państwu, być może zbyt wiele. Analizując treść nowej strategii bezpieczeństwa narodowego na początku można zauważyć, iż wśród kilkunastu wymienionych celów strategicznych w dziedzinie bezpieczeństwa nie umieszczono celu fundamentalnego jakim powinno być w pierwszej kolejności zapewnienie obrony terytorium państwa i obywateli. Jest jednak wspomniany przykład jakim jest prowadzenie efektywnej polityki rodzinnej. W wyniku takiego podejścia w Białej Księdze nie znajdziemy jakiejkolwiek wzmianki o potrzebie utworzenia wojsk obrony terytorialnej jako istotnego elementu wzmacniającego system obronny państwa. Stąd też prawdopodobnie wynikł brak umieszczenia wśród celów strategicznych w dziedzinie bezpieczeństwa postulatu zapewnienia obrony terytorium państwa i obywateli. Warto wreszcie zwrócić uwagę na fakt, iż nowa strategia bezpieczeństwa narodowego nic nie wspomina o Polakach mieszkających za wschodnią granicą Polski przede wszystkim na Wileńszczyźnie w granicach obecnej Litwy, na Grodzieńszczyźnie w Białorusi, a także na terenie Ukrainy. W dokumencie wskazano, że bezpieczeństwo Polski będzie zależało od jej zdolności do efektywnej realizacji interesów narodowych i osiągania celów strategicznych w obecnych i prognozowanych warunkach bezpieczeństwa. Bezpieczeństwo Europy determinowane będzie przez cztery główne czynniki: NATO, Unię Europejską, strategiczną obecność USA na kontynencie europejskim oraz relacje z Rosją. Już na tym etapie analizy dokumentu można stwierdzić, iż po raz kolejny pokłada się wielkie nadzieję w Sojuszu i relacjach z innymi państwami. Zaprzecza to racjonalnemu podejściu i kalkulowaniu ryzyka, funkcjonowaniu państwa w warunkach niepewności i stawianiu przede wszystkim na potencjał własny.
Strategia Bezpieczeństwa Narodowego RP jest najważniejszym tego typu dokumentem w państwie. Myślenie strategiczne o bezpieczeństwie Polski powinno kierować się realiami i interesem państwa i Narodu. Właściwa strategia przyczynia się do zapewnienia bezpieczeństwa kraju i obywateli, a tym samym gwarantuje stabilny rozwój kraju. Źle skonstruowana strategia może wręcz sprowadzić zagrożenie na państwo.