Zjednoczenie Republiki Federalnej Niemiec nastąpiło 3 października 1990 roku. RFN po 1990 roku to państwo które zakorzeniło swoje wartości, instytucje polityczne, swoje przetrwanie gospodarcze i swoja politykę zagraniczna najgłębiej na Zachodzie. Wraz ze zjednoczeniem polityka zagraniczna i bezpieczeństwa zdjęły z siebie balast konfliktu miedzy Wschodem a Zachodem. Zjednoczone Niemcy stanęły jednak przed wyborem: samoograniczenie się w sferze polityki zagranicznej i bezpieczeństwa czy przyjecie odpowiedzialności za losy świata. Pozycja międzynarodowa po zjednoczeniu znacznie wzrosła. Nowa RFN zyskała wraz ze zjednoczeniem centralne położenie w Europie oraz nowych sąsiadów Polskę i Czechy. Jej potencjał demograficzny i ekonomiczny znacznie wzrósł. Zjednoczenie Niemiec zostało uzgodnione w traktacie konferencji 2+4, która odbyła się w 1990 roku na sesjach w Bonn, Berlinie oraz Paryżu. Brały w nich udział takie państwa jak: Wielka Brytania, ZSRR, Stany Zjednoczone, Francja, NRD oraz RFN. Uwieńczona została podpisaniem w Moskwie 12 września 1990 roku Traktatu o ostatecznej regulacji w odniesieniu do Niemiec. Jego postanowienia istotnie wpłynęły na kształtowanie się polityki bezpieczeństwa i obrony zjednoczonych Niemiec. Jednym z postanowień traktatu jest określenie terytorium zjednoczonych Niemiec, wygaśniecie praw 4 mocarstw i ich odpowiedzialności za Niemcy jako całość oraz Berlin. Ponadto zapadły postanowienia o wycofaniu wojsk radzieckich z byłego NRD które miało nastapić do końca 1994 roku, po czym na terenie NRD miały stacjonować wojska niemieckie. Przemiana polityki bezpieczeństwa RFN po zjednoczeniu przebiegała dwu-etapowo. 1990-1992-tworzenie nowych podstaw traktatowych wraz z deklaracjami poparcie dla starań Polskie Węgier i Czecho-Słowacji o członkostwo w Unii Europejskiej. Drugi etap był w latach 1992-1998 wtedy RFN starało się nawiązać kontakty przyjazne i dobro sąsiedzkiej współpracy. Bardzo ważne znaczenie dla Polityki Bepieczeństwa Niemiec mają Źródło:” Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie”-Ryszard Zięba str. 123-136 ich stosunki z Federacja Rosyjską, która postrzegana jest w kontekście kształtowania się europejskiego systemu bezpieczeństwa. 9 listopada 1991 roku podpisano traktat o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy z ZSRR. Do głównych zadań polityki bezpieczeństwa RFN na mocy wytycznych polityki obronnej z 1992 roku należą ochrona obywateli przed zewnętrznym zagrożeniem i szantażem politycznym, zapobieganie i rozwiązywanie konfliktów i kryzysów dotyczących Niemiec. Ponadto ważnym zadaniem jest współpraca w ramach NATO, pogłębienie i rozszerzenie integracji europejskiej, wspieranie demokratyzacji, utrzymanie wolnego handlu i nieograniczonego dostępu do rynku. Wedle tego dokumentu Bundeswehra miała pełnić funkcje ochronna przed zagrożeniami zewnętrznymi, dążyć do militarnej integracji i stabilizacji w Europie, chronić swoich obywateli i ich sojuszników, wspierać akcje humanitarne oraz ratownicze w razie katastrof. Najważniejszym dokumentem polityki bezpieczeństwa RFN jest Biała Księga z 1994 roku. Dokument koncentruje się na nowych uwarunkowaniach i wynikających z nich wyzwaniach dla bezpieczeństwa. Głównym interesem Białej Księgi miała być ochrona wolności, bezpieczeństwa i dobrobytu obywateli Niemiec. Kolejnym było dążenie do integracji z europejskimi demokracjami w ramach UE. Następnym podtrzymanie trwałej zbudowanej na wspólnych wartościach i partnerstwie interesów więzi transatlantyckiej ze stanami Zjednoczonymi. Ważnym interesem jest również przestrzeganie praw człowieka i sprawiedliwych zasad w gospodarce. Nowe wytyczne polityki obronnej z 2003 roku pojawiły się na wskutek ataków terrorystycznych z 11 września 2001 roku na World Trade Center. Wytyczne z 1992 roku nie uległy zmianie natomiast do nowych wytycznych doszła koncepcja o atakach terrorystycznych. Biała Księga z 2006 roku w dużej mierze jest podobna do swojej poprzedniczki z 1994 roku. Są jednak pewne zmiany. Nowym zadaniem stało się rozwiązywanie konfliktów i zapobieganie konfliktom regionalnym, sprostanie zagrożeniom jakie niesie za sobą terroryzm międzynarodowy oraz wspieranie wolnego handlu. Źródło:” Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie”-Ryszard Zięba str.127-128;131-133 Sprostanie nowym wyzwaniom i zadaniom wymagało zreformowania niemieckich sił zbrojnych. Bundeswehra jako instrument polityki bezpieczeństwa i obrony miała przede wszystkim być używana do ochrony obywateli i terytorium Niemiec. Reforma Bundeswehry była realizowana stopniowo. Pierwszy Etap 1990-1994- przejecie przez Bundeswehre cześci żołnierzy i sprzętu po narodowej Armii ludowej NRD, wycofanie się wojsk byłego i ZSRR z 31 sierpnia 1994roku. Drugi Etap 1994-2000-restrukturyzacja armii, reorganizacja armii ze względu na stopień gotowości bojowej. Trzeci Etap 2000-2007-wspólne bezpieczeństwo w Europie. Celami polityki bezpieczeństwa Niemiec są: rozbudowa systemu bezpieczeństwa zbiorowego, wspieranie w handlu światowym zasad wolnego rynku, wspieranie procesów transformacyjnych w państwach byłego bloku wschodniego. Ponadto ważnym celem polityki jest pogłębienie i rozszerzenie UE. Kolejnym jest zapewnienie bezpieczeństwa i dobrobytu w RFN- europeizacja, stworzenie organizacjom pożytku społecznego możliwości rozwoju, wspieranie tworzenia się sieci transnarodowych powiązań gospodarczych . Ostatnim celem jest demokratyzacja , promocja praw człowieka i zasad wolnorynkowych w państwach spoza grupy OECD. Główne wartości polityki bezpieczeństwa RFN to zagwarantowanie bezpieczeństwa państwa i obywateli, utrzymanie więzi transatlantyckiej oraz kierunek europejski. Uważam że polityka bezpieczeństwa Niemiec jest dobrze rozwinięta ponieważ jak widać Niemcy są jednym z mocarstw świata i maja dobrze rozwinięte państwo zarówno w gospodarce ,ekonomii jak i w bezpieczeństwie. Źródło:” Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie”-Ryszard Zięba str.141;143-144