Budnik

W dawnej Polsce poddany rzemieślnik osiedlony w lasach, gł: wielkiej własności ziemskiej. (zwł. na pn.-wsch. obszarach Rzeczpospolitej), wytwarzający smołę , dziegieć, popiół, potaż itp. w prymitywnych zakładach, zw. budami lub majdanami; niekiedy b. tworzyli całe osiedla z własną administracją

W dawnej Polsce poddany rzemieślnik osiedlony w lasach, gł: wielkiej własności ziemskiej. (zwł. na pn.-wsch. obszarach Rzeczpospolitej), wytwarzający smołę , dziegieć, popiół, potaż itp. w prymitywnych zakładach, zw. budami lub majdanami; niekiedy b. tworzyli całe osiedla z własną administracją