Autorem obrazu pt. „Powrót syna marnotrawnego” jest holenderski malarz Rembrandt van Rijn. Dokładna data powstania jest niestety nam nieznana, wiadomo tylko, że dzieło zostało stworzone w okresie Baroku. Jest inspirowany na wzór przypowieści biblijnej pt. „syn marnotrawny” . Obraz został namalowany na płótnie przy użyciu farb olejnych. Sprawia wrażenie bardzo realistyczne, a zarazem tajemnicze. Jest otoczony aurą duchowości. Dzięki odpowiednio dobranym barwom jest również ponury. Przez to brak w nim tła. Barwy, które dominują w tym dziele to odcienie żółci, czerwieni i brązów. Głównymi postaciami obrazu a jednocześnie pierwszoplanowymi jest syn marnotrawny i ojciec. Zostali wyróżnieni poprzez znakomite operowanie światłem i cieniem. Twarz syna jest słabo widoczna, ponieważ ma ją przytuloną do piersi ojca. Możemy się jedynie domyślać, że w ten sposób okazuje swoją skruchę, smutek, żal i ból. Jest ubrany w stare, podarte szaty, a na nogach ma rozpadające się buty. Ojciec zaś jest przyodziany w bogate szaty. Na jego twarzy widnieje uśmiech i radość z tej przyczyny, że jego syn powrócił do domu. Warto też jest zwrócić uwagę na dłonie ojca. Lewa jest „twardsza” i spracowana, druga delikatniejsza, jakby kobieca. Na drugim planie widać dwóch mężczyzn i kobietę. Jeden z nich to najprawdopodobniej wierny, starszy syn. Na jego twarzy „maluje” się zdziwienie, ponieważ ojciec wybaczył bratu popełnione winy. Pozostałe dwie to być może słudzy. Na tych trzech twarzach pokazany jest nastrój zadumy i zdumienia wobec ojca i pracodawcy. Według mnie obraz znakomicie odzwierciedla przypowieść „O synu marnotrawnym”. Patrząc na niego bez najmniejszego problemu możemy odgadnąć, którą biblijną przypowieść przedstawia. Może urzec swym pięknem. Fascynująca jest również tajemniczość. Dzieło skłania do licznych rozważań nad swoimi poczynaniami i zachęca do refleksji oraz okazywania skruchy.