Wiersz Anny Kamieńskiej pt. “Hiob i młodzieniec” przedstawia bolesną próbę zrozumienia świata. Podmiot liryczny, którym jest młodzieniec, przychodzi do Hioba prosząc o naukę i poradę jak ma sobie poradzić z cierpieniem i przemijaniem otaczającego go świata. Świadczy to o tym, że uważa Hioba za mądrego i darzy go szacunkiem. Jednak Hiob nie udziela mu odpowiedzi. Mówi, że nie ma przepisu na szczęśliwe życie i sam musi wszystkiego doświadczyć. Tematem mojej pracy będzie udowodnienie że portret młodego pokolenia zawartego w tekście jest już anachroniczny. Podmiot liryczny jest jeszcze młody i niedoświadczony, nie zaznał w życiu cierpienia. Jednak ma bardzo dojrzałe myśli jak na swój wiek. Świadczy o tym fakt, że przychodzi do Hioba prosząc o pomoc w znoszeniu starości a przede wszystkim śmierci. Sądzę że jest to całkowite przeciwieństwo dzisiejszej młodzieży, która bardzo rzadko lub prawie w ogóle nie snuje reflekcji o życiu i swoim miejscu w nim. Dzisiaj młodzi żyją chwilą, mają inne priorytety w życiu niż dawniej i nie zastanawiają się nad zrozumieniem wielu istotnych rzeczy. Natomiast młodzienic doskonale zdaje sobie sprawę, że cierpienie może spotkać każdego i dlatego prosi Hioba o pomoc w zmaganiu się z tym co go jeszcze może w życiu spotkać. Podmiot liryczny próbuje dowiedzieć się jak czuł się Hiob kiedy cierpiał. Ciało młodzieńca jest zdrowe, w kwiecie wieku. Cieszy się z siły jaką daje mu młodość.