Stanisław Tarkowski- jeden z głównych bohaterów powieści “W pustyni i w puszczy”. Mial 14 lat. Był Polakiem, ale urodził się w Port Saidzie. Jego ojciec Władysław Tarkowski, inżynier nadzorujący budowę Kanału Sueskiego. Pochodził z Krakowa. Matka Stasia była Francuzką, zmarła podczas porodu. Chłopiec był nazywany “dzieckiem pustyni” przez kolegów ojca. Staś był wyższy i silniejszy od rówieśników: " Staś był wyższy i silniejszy, niż bywają chłopcy w jego wieku." Ubierał się na styl europejski. Chłopiec doskonale strzelał i pływał. Dobrze jeździł konno. Był bardzo inteligentny, uczył się dobrze i chętnie. Znał wiele języków : " Urodzony w Egipcie mówił po arabsku jak Arab. Od Zanzibarystów (…) wyuczył się języka ki-swahili, umiał nawet rozmówić się z Murzynami z pokoleń Dinka i Szylluk." Oprócz tego mówił po polsku, angielsku i francusku. Chłopiec był zarozumiały, traktował Nel pobłażliwie, uważał się za lepszego od niej. Lubił się przechwalać oraz popisywać odwagą i zręcznością. Uczył Nel języka polskiego. Kiedy Staś wraz z Nel zostali porwani, chłopiec zmienił się. Stał się odpowiedzialny. Opiekował się Nel najlepiej jak potrafił, a kiedy zachorowała, wyruszył na sawannę aby jej pomóc. Staś był odważny co okazał, gdy zabił lwa. Młodzieniec był wszędzie, gdzie go posiało, kręcił się wokół inżynierów i urzędników. Lubił przebywać w towarzystwie ludzi innych ras. Przyjaźnił się z Kalim i Meą. Moim zdaniem Staś Tarkowski był postacią, którą można naśladować. Chłopiec wykazał się rozumem, był odważny i opiekuńczy.