Prometeizm w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza

Prometeizm wiąże się z Prometeuszem, który przeciwstawił się Zeusowi i wykradł mu ogień. Został za to ukarany i orły wyjadały mu wątrobę, a ona codziennie odrastała - taką postawę przyjmuje również Konrad. Wspólnymi cechami Prometeusza i Konrada jest cierpienie (Konrad cierpi za cały naród polski) i bunt (buntuje się przeciwko carowi, jak i Bogu). Konrad przejął by władze od Boga i zmieniłby świat na lepszy, za tą postawę zostaje potępiony, toczą o niego walkę anioły i demony, w ostateczności wygrywają anioły, dzięki modlitwom Księdza Piotra.

Prometeizm wiąże się z Prometeuszem, który przeciwstawił się Zeusowi i wykradł mu ogień. Został za to ukarany i orły wyjadały mu wątrobę, a ona codziennie odrastała - taką postawę przyjmuje również Konrad. Wspólnymi cechami Prometeusza i Konrada jest cierpienie (Konrad cierpi za cały naród polski) i bunt (buntuje się przeciwko carowi, jak i Bogu). Konrad przejął by władze od Boga i zmieniłby świat na lepszy, za tą postawę zostaje potępiony, toczą o niego walkę anioły i demony, w ostateczności wygrywają anioły, dzięki modlitwom Księdza Piotra.