Zaczniemy więc od wyjaśnienia czym właściwie jest miłość. Słownikowa definicja słowa miłość mówi, iż jest to uczucie, które przejawia się w relacji do drugiej osoby lub obiektu, połączone z silnym pragnieniem stałego obcowania z nią. Na pewno miłość jest czymś pięknym. Pozwala uwierzyć człowiekowi, że świat w którym żyjemy nie jest taki zły. Jest lekarstwem na problemy i sprawy z którymi nie potrafimy sobie poradzić. Pomaga nam zwalczyć nieśmiałość, uczucie wstydu, uczucie niższości. Zastanawiając się jednak głębiej nad tym pojęciem, każdy odpowiedziałby nie słownikową definicję, a mianowicie to, że miłość to szczęście, zaufanie, szczerość, wzajemne rozumienie się, podpora w problemach, poczucie bezpieczeństwa. Więc czy takie uczucie może być występkiem? Odpowiedź na to pytanie nie jest jednak aż tak pozornie łatwe. Pierwszym tekstem kultury, który nam pomoże w rozwiązaniu tego problemu będzie książka „Tristan i Izolda”. Legenda o Tristanie i Izoldzie jest jedyną w swoim rodzaju średniowieczną opowieścią o miłości. Nie jest to miłość dworska, opierająca się na grze konwenansów, ale miłość będąca siłą fatalną, wywołana przez magiczny napój staje się dla kochanków przeznaczeniem, przed którym nie da się uciec. Jest to miłość wbrew wszystkiemu, wbrew prawu wasala wobec swego króla, wbrew prawu wierności małżeńskiej. Miłość Tristana i Izoldy to uczucie fatalne i zniewalające, wywołane przez magiczny eliksir. Kochankowie zapłonęli do siebie tak wielką namiętnością właśnie za jego sprawą, w ich postępowaniu widać próbę przezwyciężenia miłości, ale niestety walczą z siłą większą od siebie i są skazani na porażkę. Ten napój – stanowiący przyczynę ich tragicznego losu – jest jednocześnie usprawiedliwieniem zdrad, jakich się dopuścili. Ich czyny są występkami tylko w porządku ludzkiego prawa, bo Bóg sprzyja kochankom. W jego oczach ich miłość nie jest występna, bo nie została przez nich wybrana. Bóg im sprzyja, a kochankowie wierzą w jego opiekę, wierzą, że ich miłość jest prawa.Wydaje się, ze legenda o miłości Tristana i Izoldy poraża przede wszystkim siłą emocji, jakie pojawiają się w obojgu kochankach, tym, że mimo zwątpień pozostali sobie wierni. Dzieło Josepha Bédiera buduje w czytelniku wiarę, że istnieją uczucia tak silne, że nie zniszczy ich nic, ani przeciwności losu, ani ludzka słabość, ani nawet śmierć. Kolejnym przykładem ukazującym że nie zawsze miłość jest szczęśliwa oraz ma ona ogromną siłę tworzenia jak i destrukcji, gdy nie jest odwzajemniona może mieć fatalne skutki jest historia „Romea i Juli” Wiliama Szekspira, która opowiada nam o miłości głównych bohaterów. Jest to historia miłości i tragicznej śmierci dwojga młodych ludzi z Werony. Wywodzili się oni ze zwaśnionych ze sobą od lat rodów arystokratycznych. Ród Montekich, z którego pochodził Romeo, to ludzie spokojni, godni, rozważni, zmuszeni jednak do stałego odpierania ataków rodu Kapuletów, mężczyzn agresywnych, butnych, brutalnych, trawionych niezdrową ambicją, zapalczywych. Julia wywodziła się z rodziny Kapuletów. Nic, więc dziwnego, że gdy młodzi uświadomili sobie wzajemną miłość, ani przez moment nie liczyli na akceptację tego związku przez rodziców. Uczucie, jakie zawładnęło dwojgiem młodziutkich kochanków, to wręcz symbol wielkiej, spontanicznej miłości od pierwszego wejrzenia. Dramat Szekspira opowiada, zatem o miłości zdolnej pokonać każdą przeszkodę, stawiać czoło każdej przeciwności. Niczym jest, więc lęk przed śmiercią czy nienawiść otoczenia. Śledząc losy, Romea i Julii, widzimy, jak zakochani pod wpływem łączącego ich uczucia dojrzewali emocjonalnie, jak konsekwentnie potrafili bronić swoich praw do szczęścia, jak uczyli się lojalności wobec siebie i wreszcie zdecydowani byli wybrać śmierć niż życie bez ukochanej osoby. Ta wielka miłość Romea i Julii oraz jej tragiczny finał doprowadziły do zgody między zwaśnionymi rodami.

      Podsumowując uważam, że miłość jest wspaniałym uczuciem too zarazem jest to siła destrukcyjna i tworząca To ona złącza dwoje ludzi nierozerwalnymi więzami sprawiając że zapominają o całym świecie, ale jednak to wciąż to samo uczucie, które  popycha do zbrodni i zdrady. Także miłość często jest występkiem, ale mimo wszystko jest uczuciem, bez którego nie jest warto żyć i ma często swoją cenę. Miłość nie ma powodów, po prostu jest i jej działaniu musimy się poddać, co więcej robimy to z chęcią.