W dzisiejszych czasach jak i w tych odległych miłość była obecna wszędzie, lecz nie zawsze była ona szczęśliwa z różnych powodów. Jedną z wielu przyczyn było pochodzenie. Właśnie taki problem porusza nam Bolesław Prus w swojej książce pt. “Lalka”. Główny bohater Stanisław Wokulski jest właścicielem sklepu, a także mieszczaninem. Wokulski jest bardzo inteligentnym i wykształconym mężczyzną, który brał udział w powstaniu, również był na Syberii, gdzie odmroził sobie ręce. Przez co stały się one czerwone i nie wyglądają ładnie. Młodzieniec zakochał sie w przepięknej arystokratce Izabeli Łęckiej. Dziewczyna ta brzydziła się jego rąk, uważała go za niewykształconego gbura, obrażała go , śmiała się z niego. W jego towarzystwie rozmawiała w języku angielskim, ponieważ sądziła że Wokulski nie rozumie o czym mówi i w ten sposób mogła się z niego wyśmiewać, lecz Stanisław doskonale rozumiał o czym mówi piękna Izabela, która bezgranicznie kochał Stanisław, lecz ona nic sobie z tego nie robiła, ciągle wyśmiewała sie z niego i raniła jego serce. Odmienność klas, sposobu bycia i zachowania bardzo różniły od siebie bohaterów, dlatego ślub nie mógł dojść do skutku. Być może gdyby Łęcka zmieniła swoje podejście do ludzi wszystko nabrało by innego znaczenia i Wokulski mógłby poślubić swoja ukochana.